Mooie aflevering weer van Andere Tijden Sport, zondagavond. Het programma ging deze keer over Patrick Kluivert in zijn jaar 1995, waarin hij eerst (op 24 mei) namens Ajax de winnende treffer in de finale om de Europa Cup I scoorde en een paar maanden later (op 9 september) een dodelijk verkeersongeval veroorzaakte. Heftig, zo zou je het met één woord kunnen omschrijven. Aan het woord kwamen enkele direct betrokkenen, onder wie de toenmalige pers-chef van Ajax, David Endt.
David Endt is de Sierd de Vos van het PR-peloton: ijdeltuit van professie en praatjesmaker van zichzelve. Hij is liefhebber van het Italiaanse voetbal, supporter van Inter Milan en stamgast van San Siro. Vraag aan de hofnar van Fox Sports naar het favoriete recept van de oma van de serveerster van dat zaakje naast het stadion van Hercules Alicante en hij weet het. Vraag aan de hielenlikker van de godenzonen naar de hobbies van de zwager van de opa van Mario Corso en hij weet het. Nutteloze weetjes, elitaire onzin.
Nu wil ik Patrick Kluivert geenszins de rol van slachtoffer toedichten, maar op enige professionele hulp van zijn club had de toen achttienjarige spits toch wel mogen rekenen. En daarin zou een pers-chef een belangrijke rol hebben moeten spelen – wat hij dus niet deed, want: ‘Met de kennis van nu kan ik zeggen dat we hem destijds misschien niet adequaat genoeg bij hebben begeleid’. Misschien niet adequaat genoeg begeleid? Ajax heeft hem gewoon totaal aan zijn lot overgelaten. Die beker was belangrijker.
