Goed beschouwd was het een week vol columnmateriaal. Een Klassieker waar dagen over geouwehoerd werd, maar die qua amusementswaarde in de buurt kwam van een willekeurig WK schaatsen. Ajax, dat al tijden speelt als een slechte incarnatie van Fortuna Sittard, maar gek genoeg nog altijd voor de vijfde keer op rij de beste van het land kan worden. En het gedrag van Cillessen, die o zo graag de stoere jongen wil zijn, maar die desondanks altijd het schattige jongetje zal blijven. Hij zal het liefdevolle kneepje in de wang van oudere tantes – weliswaar licht beschroomd – altijd zonder kik blijven accepteren.
Of Joop. Voor niet-intimi ook wel Munsterman genoemd. Die gratis en voor niks van zijn slippendrager Johan Derksen plaats mocht nemen in zijn eigen Grote Propagandashow. Ik weet niet wat schaamtelozer was. Dat hij het podium kreeg aangereikt, of dat hij weer zat te oreren alsof hij nog steeds de hele wereld alles wijs kan maken. Goed, diegenen die Munsterman nog altijd zien als de superheld die nooit iets fout kon doen, omdat hij er voor zorgde dat FC Twente éénmaal de kampioen was, moeten de volgende zin misschien maar even hardop lezen: De financiële situatie van FC Twente is momenteel knap beroerd.
Waarvan akte.
En dan hebben we ook nog Michael van Praag. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om cynisch te doen over zijn pogingen om The Godfather van troon te stoten. Hulde aan de man. Maar de FIFA van binnenuit nog veranderen, daar is het vrees ik inmiddels een jaartje of twintig te laat voor. Kansloos derhalve. Helaas pindakaas.
Bij al dit grote voetbalnieuws zat ik zondagmiddag toch weer gewoon in mijn autootje op weg naar weer een wedstrijdje. De motregen miezerde gestaag tussen de ruitenwissers door, de lucht stond op een duistere variant van donkergrijs en het kwik durfde amper het kopje boven de nul uit te steken. En terwijl ik ondertussen over alle grote levensvragen had kunnen nadenken, dacht ik alleen maar: waarom doe ik dit eigenlijk? Terwijl ik even later op de tribune stond, en de onderste vijftien centimeter van mijn lijf langzaam levenloos voelde worden dacht ik hetzelfde. Net als waarschijnlijk een groot deel van de rest van het publiek. En toen ik onderweg naar huis, draaiend aan de knopjes op mijn dashboard, langzaam de onderste vijftien centimeter van mijn lijf probeerde terug te vinden, dacht nog een keer hetzelfde.
Dus beste KNVB, vergeet de klassieker, vergeet Cillessen en zijn grote vriend Kazim, vergeet categorie 1 en het geblaat van Munsterman, vergeet Van Praag en Blatter. Maar ga in godsnaam in 2016 eens een keer een winterstop invoeren voor het amateurvoetbal. Graag tot eind februari of zo. Alvast bedankt.
Wat ik niet erg netjes van Munsterman vond: de ronduit smalende manier waarop hij de naam van Rini Coolen, de eerste trainer in zijn regeerperiode, met nauw verholen minachting uitsprak.
Joop moet ook maar een boek gaan schrijven: “Ik Joop”,van schoonmaker tot mediamagnaat,van troubleshooter tot pispaal. In het begin door Johan Derksen nog voor man uitgemaakt met homokapsel, nu vrienden in crime.
Vond het wel knap dat hij zich niet van de wijs liet brengen door Genee, die schaamteloos hem steeds interrumpeerde!Ook zijn liefde voor Steve mcclaren is opmerkelijk. Wel kampioen gemaakt maar geen spelers door laten stromen in de geroemde jeugdopleiding van FC Twente.
De missie van de narcist van Praag lijkt me moedig maar zinloos. Het volk kiest toch voor iemand met een internationale naam en niet voor een omhooggevallen Amsterdammer.
Winterstop in het amateurvoetbal: Doe de “tent” op slot half december,wens iedereen 2 maanden veel plezier met weekendjes weg, wintersport en andere hobbies. Begin half februari met het 2e deel van de competitie. Iedereen is weer fris en fruitig, de banden met het thuisfront zijn weer aangehaald en voetballers haken niet af in de koude wintermaanden.