Krachtvoer

Geplaatst op 7 september 2015 door Kees Hendriksen   ·   5 Reacties

Net als voedsel zie ik voetbal als een bron van energie. Beide stillen een bepaalde honger. Wat een goed bord eten is voor de maag, is een fatsoenlijke voetbalwedstrijd voor de gemoedstoestand. Wie wil eten loopt naar de koelkast, maar voor voetbal bestaat er geen koelkast. Nou ja die bestaat wel, maar daarvoor moet je tegenwoordig de grens over.

In Nederland gaan de wedstrijden al lang niet meer om de doelpunten, maar om het balbezit. Buitenspelers moeten mee kunnen verdedigen en backs moeten eerst kunnen aanvallen voordat ze worden opgesteld. Linksbenige spelers staan aan de rechterkant en rechtsbenige spelers aan de linkerkant. Een spits staat er om mee te voetballen en een keeper idem dito. Een uittrap ziet geen middenlijn meer, omdat de doelman een deel van het driehoekje is geworden. Spelers boven de 1 meter 70 zijn te groot en krachttraining is iets voor Ted van de Parre. Onze verdedigers zijn de afgeschreven middenvelders van het jaar daarvoor. Een sliding maken is taboe en als er iemand een kaart krijgt, dan is dat voor praten. In Nederland wordt er al lang niet meer gespeeld voor de winst, het draait om het houden van de nul. Alles draait om de controle. Want controle is het toverwoord.

Het Nederlands voetbal is een gerecht uit de Allerhande geworden. Op het eerste oog ziet het er op het plaatje leuk uit, maar als het eenmaal voor je neus staat dan kijk je recht in een bord rijst met pistachenoten en gekookte rozijnen. Slappe smakeloze meuk waar niemand energie uit haalt. Na dit de afgelopen jaren voorgeschoteld te hebben gekregen bij FC Twente stond tegen IJsland en Turkije hetzelfde recept op het menu. Iedere vorm van smaak was verdwenen en op tafel stond een grote molen met controle. De gemiddelde Tukker moet de afgelopen dagen een enorme déjà vu hebben gehad.

In Europa stellen we al niets meer voor en tegenwoordig gaan we ook al niet meer naar het EK. Het formaat van ons land komt inmiddels overeen met de status binnen het internationale voetbal. Waar in de landen om ons heen het voetbal is geëvalueerd tot een krachtsport, blijven wij trainen op latjeschieten.

Zouden de supporters van FC Twente dan misschien helemaal niet zo gek zijn als altijd is beweerd? Na twee verloren en bezielingsloze wedstrijden roept heel Nederland ineens om het ontslag van Danny Blind, terwijl de Tukker dit type voetbal de laatste jaren al moest verteren. Nou, laat Danny Blind nog maar lekker een jaartje zitten en dan praten we wel verder. Misschien is dit wel even goed zo.

Ik hoop dat FC Twente een trainer aantrekt die een beetje ouderwets kan koken. Echte Hollandse pot is prima. In ieder geval iets dat de voetbalhonger kan stillen. Krachtvoer, daar draait het om!