Deze week pakte de Volkskrant maar weer eens uit met een ronkend verhaal over doping. De krant sprak recent met 36 schaatsers, actief tussen 1980 en 1985. Vijf schaatsers gaven aan dat zij destijds met begeleiders van de nationale selectie spraken over doping. De rest wist van niets. Jan Ykema was de enige die met name naar buiten trad. Hij besprak met bondsarts Pluijmers de mogelijkheden van anabolicasuppletie maar heeft nooit iets gebruikt. Een andere, anonieme schaatser nam het middel mee naar huis maar heeft het in het medicijnkastje laten liggen. De schaatsbond was niet op de hoogte en geeft in een krampachtige reactie aan te staan voor een ‘eerlijke en schone sport.’
De gebeurtenissen dateren van 33 tot 38 jaar geleden. Een tijd waarin dopingvergrijpen hooguit enkele maanden voorwaardelijke straf en een boete opleverden. De lijst met verboden middelen was een stuk korter dan de huidige en opsporingsmethoden waren rudimentair en nauwelijks wetenschappelijk, empirisch en statistisch onderbouwd. Een veilige prestatieomgeving is voor elke sporter onontbeerlijk. Deze is tegenwoordig zelfs meer dan ooit een essentiële voorwaarde om de juiste weg te vinden in de ongelofelijk omvangrijke hoeveelheid direct beschikbare informatie over prestatieverhogende middelen, methoden en structuren. Sporters zijn twijfelaars en zoeken voortdurend naar houvast om de prestatiedruk het hoofd te kunnen bieden. Ter zake kundige mensen, die de sporter in vertrouwen kan nemen, zijn als nooit tevoren van belang. Specialisten beschikkend over kennis, kunde en levenservaring en die de sporter kunnen weghouden van de altijd dreigende risico’s en waanzin. Met inbegrip van de mensen in hun vrije tijd werkend aan een egoglanzend lichaam.
De scoops van de Volkskrant leveren vooral krampen op. Verkrampte reacties, ontkenningen en taboevorming. Paradoxaal genoeg leven wij in een tijd van discussies over legalisering van XTC, overvloedig alcohol- en marihuanagebruik. Van gedogen en kwaliteitscontroles van drugs in het belang van de volksgezondheid. Een deel van de Nederlandse bevolking bestaat uit yogasnuivers. De verweving van bovenwereld en onderwereld wordt als gevolg van van de halfslachtige benadering van de drugsproblematiek een steeds groter probleem. De grote baas van de ING werd beschuldigd van witwaspraktijken maar komt met een boete en een boetekleed met de schrik vrij. Hij wist naar eigen zeggen vanzelfsprekend van niets.
Ik zie mijzelf over 25 jaar bevend en kwijlend in een rolstoel zitten, in een volgepakt, naar ouderdom riekend verpleeghuis. Wachtend op verlichting voor mijn al geruime tijd op knappen staande blaas. Een jonge journaliste staat tegenover mij en begint vragen te stellen over een email uit 2005, waaruit zou blijken dat ik renners zou hebben aangezet tot dopinggebruik. Ik denk een tijdje na, mijn blaas schiet in een kramp, ik laat mijn urine lopen en druk op mijn alarmknopje voor hulp.
Theo de Rooij
