De ene transfer is de andere niet. Stel, na het demissionair zijn van een kabinet van nagenoeg negen maanden, wordt aan Mark Rutte door zijn eigen VVD het contract opgezegd. Geen fractievoorzitter meer, geen ‘ploegleider’, nu met gebogen hoofd terug naar zijn zolderkamertje. Maar ja, zijn geveinsde glimlach is al voldoende om bij de andere VVD’ers het angstzweet te laten losbreken. Op 15 januari jongstleden was bij hem zelf het zweet tot in de bilnaad terecht gekomen. In de Tweede Kamer zou hij, op één stem na, echt van het toneel verdwenen zijn. De moeders, die de spijkerharde conclusie uit de Tweede Kamer hoorden van de nasleep van de kinderopvangtoeslag, hadden gehoopt dat de betrokken ministers en de verantwoordelijke Mark Rutte inderdaad zouden vertrekken. Maar niets is minder waar. Nu vrijdag zijn er tweehonderd-acht-en-tachtig dagen verstreken, een record. En nog geen stap verder, nog steeds met opgeheven hoofd. In de voetballerij zou bij een dergelijk negatief resultaat de trainer al lang het ontslag zijn aangezegd. En maar blijven glimlachen.
Hoe moeilijk verliep de transfer van topspeler Cristian Ronaldo? Ronaldo, op dit moment bij de top drie rijkste voetballers aller tijden, was toch bijna zonder werk komen te zitten. Nu spelend voor Manchester United in Engeland. Hij, Ronaldo die er meer dan warmpjes bij zit. Bij Juventus letterlijk en nu enkel figuurlijk. Hij koos voor het koude en regenachtige Engeland, Manchester United. Waarom? Zoals Mark Rutte verslaafd is aan macht, zo is Ronaldo verslaafd aan geld, veel geld. Het lachen is hem inmiddels vergaan. Bij hem ook het zweet tot in de bilnaad? Imago verlies? Geld maakt veel goed moet hij gedacht hebben toen zijn club, vijf dagen geleden in het regenachtige weekend, met vijf-nul verliest van Liverpool FC. Met gebogen hoofd verliet Ronaldo het slagveld met de woorden ‘De fans verdienen beter’. Die woordspeling kan niet anders dan een grap geweest zijn.
Morgen, de thuiswedstijd Heracles tegen Ajax. ATC’65 Hengelo -A Triginta Conditum- dat zoveel betekent als ‘Uit dertig ontstaan’; dertig personen hebben in 1965 de club opgericht, gaat naar Almelo. ATC ‘65 heeft als speciale geste voor ouders, opa’s en oma’s een behoorlijk aantal kaarten ingekocht voor Heracles-Ajax. Jawel, mijn kleinzoon heeft mij uitgenodigd. Na twintig jaar, in plaats van ijsstadions voor het marathonschaatsen, weer eens in een kolkend stadion, een voetbalstadion, de ‘Erve Zeepsop’ in Almelo. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar winst voor Heracles? Alle Heraclesspelers zullen met opgeheven hoofd het veld kunnen verlaten, wat de eindstand ook zal worden. Dat kunnen Mark Rutte en Christian Ronaldo niet zeggen, de producenten van verborgen krokodillentranen.
Gerard Kokhuis