Bewegen en sporten in de buitenlucht vormen de hoekstenen van mijn bestaan. Vrijwel ieder jaar neem ik deel aan een uitdaging rondom een iconische beklimming voor een goed doel. Beklimmingen die ik als profwielrenner ooit voor de wielen heb gekregen maar die ik nu lekker in eigen tempo kan bedwingen. Zoals Alpe d’Huez, Ventoux, Stelvio, Gavia en Mortirolo.
Eind 2014 heb ik het sinds 1989 verloren gegane plezier van hardlopen herontdekt. Na een medisch onderzoek bleken conditie en slijtageniveau, ondanks tientallen jaren topfietsen en de nodige klappen en breuken, nog uitstekend te zijn. Gemiddeld loop ik fluitend zo’n 1000 km. per jaar, altijd onverhard en over de Sallandse Heuvelrug. Dit jaar heb ik met mijn beste kameraad ingeschreven voor een bijzonder evenement: de 23 km. trialloop van de Marathon du Mont Blanc in Chamonix op 30 juni.
Goedkeuring door een sportarts is een van de deelnamevereisten. Ook zinvol met de komende week fietsen op Mallorca in het vooruitzicht met de sponsors van het VolkerWessels Cycling Team. Dus liet ik mij op 31 december bij OCON Sport uitgebreid conditioneel en medisch keuren door Dr. Sanne Hesselink. Het conditie-indicatieve VO2max rapportcijfer dat voortvloeide uit de test lag boven de maximale waarde die werd vermeld in de kolom 60-69 jaar. Bloed, hart, longen, lijf, alles was uitstekend. Wat een rijkdom!
Vrijdag 1 februari mocht ik de aftrapavond van de fonkelnieuwe Wielertoerclub Markelo opleuken met persoonlijke ervaringen, anekdotes en tips. Het enthousiasme in de bomvolle zaal in de nok van Grand Café de Kroon was enorm. Als nabrander gaf ik de zaal een welgemeend, dringend advies mee. Vele aanwezige fietsers hadden een sportieve fietsuitdaging op de kalender staan. Maar weinigen realiseerden zich dat zo nu en dan een fysieke nulmeting zeker ook deel moet uitmaken van een gedegen voorbereiding. Meten is immers ook weten. Ik drukte de zaal op het hart: ‘Neem dus geen risico, bezint en begint!’
Later die avond werd ik aangesproken door een vrouw van middelbare leeftijd. Zij verklaarde zeer blij te zijn met mijn oproep. Haar man, achter haar staand en aangeduid met een subtiel knikje, had zich dit jaar sportief een en ander voorgenomen. Maar een sporttest was volgens manlief absoluut niet noodzakelijk. Ondanks diverse hartproblemen in zijn familie. Uit de schuldbewuste oogopslag kon ik opmaken dat hij onder onze druk was bezweken. Beter hijzelf dan zijn hart.
Theo de Rooij
