Iedere voetballer heeft er wel eens mee te maken gehad: mediatraining. Logisch, want niet iedereen is opgewassen tegen de vinnige vragen van Bert Maalderink van de NOS. Toch slaan die mediatrainingen – doorgaans – alle spontaniteit en echtheid uit een interview.
Voetballers zijn koningen in het niets zeggen. Dat komt geheid door de wijze lessen van mediatrainers die sporters leren zich verbaal niet in de hoek te laten zetten. De hakken in het zand en vooral niet laten zien wat je écht vindt, voelt of beleeft.
Wat een verademing is het zien van deze reportage van RTV Oost over de wedstrijd tussen voormalig grootmacht Stevo en de trotse tweedeklasser WVV ’34. Link: http://www.rtvoost.nl/sport/default.aspx?cat=552&nid=170580&p=208456
Hengevelde (ik ben uiteraard niet objectief, want het is ‘mijn’ dorp) met slechts 2000 inwoners is sinds deze zomer tweedeklasser en daarmee de hoogst spelende ploeg in de Hof van Twente. Voor het eerst in de historie, zoals RTV Oost terecht opmerkt. Waar voorheen Hoeve Vooruit en Bentelo de tegenstanders waren, begon WVV’34 de competitie tegen Stevo uit Geesteren én won…. met 2-0.
In de reportage is piekfijn vastgelegd hoe trots Hengeveldenaren zijn. Je ziet toeschouwers gespannen koffie en bier drinken, een uitzinnige voorzitter, een nuchter clublid en een blije, spontane doelpuntenmaker Rob Pierik. Een diepte interview is het niet, maar het enthousiasme spat van het scherm.
Hier hoeft geen mediatrainer aan te pas te komen. Dit is echt, en mooier hoeft niet.
