Elke keer als ik Heracles zie spelen, zet ik een extra antennetje open. Dan let ik speciaal op de verrichtingen van Mike te Wierik. We zijn beiden WVV’ers, hebben allebei het groengele shirt van de club uit Hengevelde gedragen en staan nog altijd bij de derde klasser op de ledenlijst. Afgelopen maandag toen de club op de kop af 80 jaar bestond, spraken we elkaar nog op de feestelijke avond in de smaakvol gerenoveerde kantine van de club op het al even fraaie sportpark Rupertserve. ‘We gaan het zwaar krijgen tegen FC Twente’, zei Mike, maar hij hoopte op een stuntje, dat las ik in zijn ogen.
Het is er niet van gekomen. Heracles is niet meer wat het geweest is en FC Twente heeft de maand augustus nog even goed ingekocht. Met name de komst van Hakim Ziyech en de eindelijk ontbolsterende Jésus Corona geven de ploeg de impuls die nodig was. De 4-1 zege in Almelo van de Enschedeërs die in Hengelo trainen, was dik verdiend. Aan Heracles zal nog een boel ge(ver)spijkerd moeten worden, maar Mike kan blijven staan. Hij stond er gistermiddag en was zo ongeveer de beste speler van de zwartwitten. Ryo Miyaichi, de nieuweling van FC Twente, kreeg tegen de rechtsback uit Hengevelde geen poot aan de trapper. Mike zat hem kort op de huid, vloog erover heen wanneer hij wilde, bood zich aan bij de aanvallende acties die zijn ploeg vooral voor de rust nog een aantal keren op touw zette en hielp zijn keeper Telgenkamp drie keer bij acties die vrijwel zeker doeltreffend waren geweest. Hij gooide zich stoutmoedig voor de Twente-mannen die uit wilden halen en voorkwam een doelpunt. Ja, ik heb ook gezien dat hij bij de treffer van Luc Castaignos in de buurt stond van de Twentse schutter, maar hij kon er niets aan doen. Castaignos was per slot van rekening niet zijn man. Ja, ik zag ook dat Ziyech hem op een meter of vijftien van het doel passeerde – zelfs poortte – en daarna de 3-1 scoorde. Maar wat moest Mike doen? Toen Ziyech de bal kreeg, liet hij Miyaichi los en probeerde te redden wat er te redden viel. Als hij harder had aangedrongen, was Ziyech omgevallen en was het een strafschop geworden. Nee, clubgenoot Mike was goed gisteren. Ik ben zeer tevreden.
Afgelopen maandag vroeg ik hem hoe snel hij een club van een hoger niveau ambieert. Hij speelt per slot van rekening ook in Jong Oranje. “Nog niet”, zei Mike. Hij vertelde dat hij als 22-jarige nog lekker thuis woont. In de laatste TwenteSport magazine doet hij ons kond van zijn lievelingsmaaltijd: boerenkool met wos van zijn moeder. Verkering heeft hij momenteel ook niet. Hij gedraagt zich zonder enige verbeelding. Als zijn familie of vrienden ook maar een sikkepitje hoogmoedigheid bij hem zouden bespeuren, zou hij dat overigens subiet te horen krijgen. Hij koestert zijn functie als assistent-trainer van WVV 1. Hij gaf bij de club in de afgelopen jaren ook al techniektraining aan diverse jeugdteams. Hij heeft in Hengevelde zijn vrienden. Kortom, Mike kunnen we in het Almelose stadion nog wel een aantal jaren live zien spelen. Of moeten we over een tijdje naar Enschede? Hij is opgeleid op de academie van FC Twente die hij vier jaar geleden achter zich liet, omdat hij vermoedde bij Heracles meer kans te hebben op een job in de eredivisie. Dat zag hij goed. Hij heeft intussen al behoorlijk naam gemaakt. De dag dat hij hogerop gaat, komt vanzelf.
Hoe dan ook, Mike komt er wel. Ik blijf hem volgen, zoals heel WVV en Hengevelde dat doet en inmiddels steeds meer fans van de rechtsback, die overigens ook heel goed als centrumverdediger kan voetballen.
Heb je goed gezien Gijs, ik vind Mike ook meer een rechter CV dan een back. Als hij zich verder ontwikkeld komen de clubs vanzelf. Fysiek en mantaal zit het goed met deze jongen.