Je houdt van ze of je vindt het het helemaal niks. Van Martin Morero, Nico Dijkshoorn en Racoon hou ik. Al moet houden van niet worden overtrokken, maar ik vind ze wel geweldig. Helaas was afgelopen maandag de laatste aflevering van Villa Morero. Ze waren niet allemaal top, maar vooral als er vrouwelijk schoon bij Martin in de villa kwam, was hij op dreef. Kelly Pfaff of Kim Feenstra, Martin werd er helemaal opgewonden van, haha. Ik weet ook dat veel mensen Morero vreselijk vinden, ik niet. Een poppenpilsie, clowntje Copernicus, tante Cor en natuurlijk Martin. Hopelijk komen ze weer snel terug op de buis.
Nico Dijkshoorn is ook zo’n man waar je een hekel aan hebt of die je adoreert. Wat een groot schrijver is hij, briljant. Hij is een man die met zijn boeken regelmatig een lach op mijn mond krijgt. Vooral het boek Appelleren is een genot. Dat Nico ooit een prachtige column over Les en Sven schreef, is natuurlijk formidabel. En dat die column ook nog is zijn boek Dijkshoorn staat, doet mijn hart smelten. Maar vooral zijn prachtige zinnen, humor en zijn relativeringsvermogen: Dijkshoorn is top.
Verleden week was ik bij Racoon in Hengelo. Sinds begin juni heb ik sms-contact met zanger Bart van der Weide. Het nummer Don’t give up the fight, dat hij samen met een gitarist voor mij zong in het televisieprogramma ´hoe is het toch met´was de aanleiding dat wij contact kregen. Racoon kende ik eigenlijk alleen van dat nummer waar ik veel steun aan heb, Don´t give up de fight dus. Heb toen het album Liverpool Rain gekocht, heerlijke muziek . Op 17 maart staat Racoon in de Heineken Music Hall. Een aanrader, ik ben erbij …….
Martin Morero, Nico Dijkshoorn, Racoon. Ik wou dat ik ze kon uitnodigen als ik volgend jaar Abraham zie…..
