Een paar weken geleden zat er een pakje in mijn brievenbus met daarop levensgroot geschreven: “Gefeliciteerd, u bent winnaar!”. Een pakketje van de Postcode Loterij, dat zou eens tijd worden ook! Eindelijk die nieuwe auto kopen, onbeperkt sushi met paling bestellen en een bod op Aquadrome doen. Gewoon voor de lol. Het kon nu allemaal. Op dat moment dacht ik nog niet aan het ontbreken van die goedemorgen-kale met die cheque. Twintig seconden later stond ik beteuterd naar twee tubes handzeep te kijken. Het merk herkende ik direct van mijn kerstpakket. Ik was winnaar van twee hele tubes handzeep met korrels. Verdomme! De Postcode Loterij had mij voor de tweede keer genaaid. Een paar maanden eerder stond ik ook al bij de lokale Spar een stroeve ontbijtkoek op te halen met een cheque. Jaahaaa, tot u spreekt een winnaar!
2015 is blijkbaar het jaar van de ondankbare Tukker aan het worden. Eerst waren het de supporters van FC Twente die ondankbaar waren. Ondankbaar, omdat ze hun onvrede hadden geuit over hetgeen ze iedere thuiswedstrijd te zien kregen. Afgelopen week was het weer raak en zette de media de Tukkers weg als ondankbare honden, omdat ze massaal hun “gekregen” barbecues op Marktplaats hadden gezet. Ondankbaarheid lijkt een totaal nieuwe betekenis te hebben gekregen. Het is knikken voor het commerciële apparaat. En wie niet hard genoeg knikt is ondankbaar.
Ik knik niet meer. Ik weiger te knikken voor handzeep met korrels, blikjes stroopwafels, smeuïge ontbijtkoek of kaartjes voor schrale musicals. Ook als de Postcode Loterij er ooit voor kiest om mij als winnaar aan te wijzen van zo’n orthopedische afzichtelijke leenfiets zal ik weigeren. Weg met die meuk. En Twente doet dat nu dus ook! Weg met die koepelbarbecues! Niets ondankbaarheid, want Tukkers weten dat ze die kroam in feite zelf hebben betaald omdat ze aan hun maandelijkse verplichtingen hebben voldaan. Tukkers laten zich geen winnaar noemen voor iets dat minder heeft gekost dan de jaarlijkse abonnementskosten. Datzelfde geldt voor een seizoenkaart bij FC Twente. Een seizoenkaart heeft meer waarde dan die 18 keer plaatsnemen op een plastic klapstoeltje. Je verwacht vermaakt te worden en als dat niet het geval is, dan mag je klagen.
Is de Tukker dan zo’n ondankbare hond? Prima, maar dan wel hele trouwe. De Grolsch Veste zit komend seizoen weer goed gevuld en ook die Gaston is best welkom in de straten in Twente. Maar dan wel met een cheque of met een BMW. Die barbecue mag hij houden…en die handzeep ook.
