Oranje verbleekt en Nederland klaagt. Tjonge wat een gemopper. Ik was er zelf ook ziek van. Die Wit-Russen waren echt een klasse minder, maar Oranje kon ze niet overklassen. Vreselijk om te zien.
Ik kreeg ook een stuk of vijf filmpjes toegestuurd met grappigheden. De leukste (of oubolligste)? Dat Danny Blind en Dick Advocaat (foto) de Nobel-prijs voor de geneeskunst hebben gekregen. Omdat ze heel Nederland van de voetbalkoorts afgeholpen hebben. Hahaha.
Het is een misverstand dat Blind en Advocaat de schuld hebben van de neergang van het Nederlands Elftal. Ze hadden uiteraard zo nu en dan betere keuzes moeten maken. Maar zoals gewoonlijk kunnen we achteraf de geschiedenis voorspellen. Die speler wel of die speler niet, daar lag het niet aan.
Goede tijden, slechte tijden. Dat heb je ook in deze tak van sport. We zitten in een dal. En dat is zo. Dus weer gaan opbouwen, ervoor zorgen dat kleine jongens graag voetballen en ervoor zorgen dat de jeugd goed opgeleid wordt. Clubs ervan overtuigen dat al die jongens de beste trainers nodig hebben. Dat is altijd belangrijk, werken aan de basis, aan de infrastructuur.
En verder. Voor de nabije toekomst. Werken aan de mentaliteit, aan de team spirit. Om weer wat succes te hebben, om kans te maken op de kwalificatie voor het EK in 2020, moet Oranje – dat misschien wel verder moet zonder Arjen Robben – een vechtmachine worden. Toptalenten à la Robben zijn er niet meer. IJsland laat zien hoe dat moet. Zweden ook, Zwitserland, Ierland en andere landen die af en toe op een groot toernooi verschijnen en daarop aardig mee kunnen komen ook. Omdat ze ervoor zorgen dat ze elftallen het veld in sturen die een eenheid zijn, die tot de laatste snik vechten voor een goed resultaat. Dat zal de weg van Oranje zijn in de komende jaren. Dan heb je eigenlijk ook een paar harde, mentaal sterke voetballers nodig in de verdediging en op het middenveld. Die mist Oranje ook. Mannen als Rinus Israël, Wim van Hanegem, Johan Neeskens of recenter Jan Wouters, Mark van Bommel, Nigel de Jong. Spelers ook die hun medespelers coachen. Hard, ongenadig. Meedogenloos. Met dat gegeven als leidraad kun je achter meer dan de helft van de spelers van het huidige Oranje een vraagteken zetten.
Jammer, jammer, jammer. Geen Oranje op een WK is als taart zonder slagroom.
Vanavond Nederland-Zweden. Dat het 1-0 mag worden, of 2-1. En dat het nog ergens op lijkt.
Me dunkt!