Pijn in de onderrug, kramp tot in mijn vingers en nog hevig na transpirerend, omdat ik nog steeds Jan Kromkamp op mij af zie denderen met grote zevenmijlsstappen. Het wedstrijdje tussen oud-Eagles en het eerste van de Eagles gisteren op de open dag, het is me niet in de koude kleren gaan zitten. En dan heb ik het nog niet eens over de vreselijke afstraffing die we kregen, 9-1 geloof ik . Ik heb het tellen van de doelpunten op het laatst maar achterwege gelaten.Verleden jaar speelden wij (oud-Eagles) ook zo’n partij in de voorbereiding, toen werd het slechts 2-0 . Excuus is dat het toen een half uur was, nu 2x 25 minuten. Ben dus op dit moment lichamelijk en geestelijk een wrak. Ik heb dus overal last van. Geen enkel medelijden toonden ze voor de assistent-trainer, technisch-directeur (Marc Overmars ) en de andere strijders van de oud-Eagles. Als het aan mij ligt, gaan wij de hele week het bos in, want als het mij met voetballen niet meer lukt om ze aan te pakken dan maar op een andere manier.
Maar goed, alle gekheid op een stokje, bij de grootste nederlaag in mijn voetbalhistorie snijdt het mes natuurlijk aan twee kanten . Het publiek dat ondanks het slechte weer toch in groten getale aanwezig was, kreeg veel doelpunten te zien en de jongens hebben weer wat vertrouwen getankt al was de tegenstand minimaal. Nog twaalf dagen, dan begint de competitie, nog twee serieuze tegenstanders; dan weten wij waar we echt staan. Want gisteren was natuurlijk geen maatstaf …..

Delen is sportief

Reacties (0)