In het begin dacht ik nog: mooi, eindelijk een keer een bondscoach met frisse ideeën. Weliswaar net zo’n blazende kakbal als de grote meerderheid van die fossiele hakkiekliek, maar wel iemand die staat voor zijn zaak. Een eigen geluid, geen officiële papieren, maar wel onafhankelijk van andermans financiën en niet bang voor tegenwind. En het leek nog te werken ook. Een tweede plaats op het EK in Mönchengladbach, met een verloren finale tegen de Mannschaft, daar kon hij mee thuis komen. Maar toen begon het te rommelen in zijn geest. Eerst mocht Robbert Kemperman, nota bene een van ‘s werelds beste hockeyers, ineens niet meer mee naar de Champions Trophy in Nieuw-Zeeland. En vorige week zette hij Teun de Nooijer en Taeke Taekema (samen goed voor 685 interlands en 437 doelpunten) uit de selectie. Vergelijkbaar met Van Marwijk die Van Persie en Sneijder thuis laat. De bondscoach wil met “het beste team” naar de Olympische Spelen en dat zijn “niet automatisch de beste spelers”. KNHB, grijp in. Paul van Ass is hartstikke gek geworden. De internationale hockeywereld lacht zich helemaal kapot, enkel en alleen omdat een gemankeerde amateur-filosoof zonodig een punt wil drukken.
Taekema werd vorig jaar tot aanvoerder benoemd als opvolger van De Nooijer, die eind december nog in het wereldelftal werd gekozen. Dan moet je toch niet onaardig kunnen hockeyen, maar: “Als je twee grote bomen weghaalt uit het bos, krijgen kleinere bomen meer licht.” Meneer heeft kennelijk Prinses Irene om advies gevraagd, maar de grote bomen mogen wel terugkomen als de boomchirurg het bij nader inziet fout heeft. Het punt is alleen dat ze dan allang dood zijn en aan alleen licht hebben die kleinere bomen helemaal niets. Nog een citaat van de bondscoach: “Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.” Die heeft hij niet van zichzelf, maar van Albert Einstein. Mooie woorden, daar niet van, maar sinds wanneer heeft de ontdekker van de relativiteitstheorie ook al verstand van hockey? Taekema en De Nooijer deden wat ze altijd deden en dus kregen we wat we altijd kregen: goed hockey, in naam van Oranje. Doet niet ter zake, zeggen ze bij de KNHB, het is het beleid van de bondscoach en wij staan achter hem. Dat is misschien nog wel het ergste: dat het land met ‘s wereld hoogste hockeydichtheid bij voorbaat genoegen neemt met een vierde plaats.
