Bij de huidige samenstelling van de selectie is FC Twente weer overgegaan naar een meer realistische benadering van het spelletje. Als ik de laatste weken in ogenschouw neem, is het spectaculaire gedeelte er een beetje af en is men overgestapt om van achteruit gedegen te spelen zonder al te veel risico’s. Naar mijn mening past dat ook veel beter bij de huidige ploeg. Omdat vooral nu op het middenveld de creatieve spelers ontbreken (alleen voorin nog John en Chadli). Als je te ver van de goal afspeelt, worden de ruimtes achterin te groot, waarbij eigenlijk alleen Douglas (mits hij zijn eigen spel speelt) en Mihaylov van topklasse zijn. Het oogt natuurlijk allemaal minder spectaculair, maar wel nog goed genoeg om van te genieten. Gezien de huidige ontwikkeling in de competitie denk ik dat de FC nog ver kan komen. De ploeg krijgt, omdat er steeds in dezelfde samenstelling wordt gespeeld, steeds meer vertrouwen en de automatismen komen dan langzaam maar zeker terug.
PSV, vermoed ik, kan het verst reiken, is kandidaat nummer 1 voor de titel. Maar Ajax moet van de elf wedstrijden nog zeven keer thuis spelen. Aanstaande weekend weten we meer als de FC tegen PSV moet voetballen. Als daar een goed resultaat wordt meegenomen (niet verliezen), blijven ‘we’ ook nog meedoen. De competitie is mooi en spannend met zoveel kandidaten voor het kampioenschap (ook AZ doet nog mee) met als outsiders Heerenveen en Feyenoord. Vooral de terugkomst van Feyenoord onder Ronald Koeman doet me deugd.
Kortom, FC Twente is weer in evenwicht door de handelswijze van McClaren. Het opportunisme is eraf. Uiteraard gaat het om het resultaat en dan komt de schoonheid vanzelf langzaam weer terug.
