Marco van Basten is per 1 oktober in dienst getreden van de FIFA en volgens mij hebben ze in Zürich speciaal voor hem een nieuwe functie in het leven geroepen. Hij is aangesteld als Chief Officer for Technical Development. Een functie die voorheen niet bestond en ik weet niet hoe serieus ik deze nieuwe functie moet nemen. Of dit een volledige dagtaak is en of er zo’n riant salaris tegenover moet staan, daar zet ik dus zeker vraagtekens bij, maar kennelijk speelden hier ook andere zaken een rol en kon men de lijdensweg van deze voormalige wereldvoetballer niet langer aanzien. Tenslotte is Marco als voetballer heel belangrijk geweest, ook voor de FIFA.
Marco van Basten speelde in Nederland niet bij mijn favoriete club, maar als voetballer heb ik hem wel altijd bewonderd. In het Nederlands elftal was hij zelfs mijn held. Helaas werd zijn enkel door een gestoorde Italiaan aan gruzelementen geschopt en moest hij zijn geweldige carrière voortijdig beëindigen. Veel te vroeg natuurlijk en zijn afscheid in San Siro staat mij nog goed voor de geest.
Na dit afscheid werd het stil rond Marco, hij ging genieten en vooral golfen. Hij haalde een lage single-handicap en financieel hoefde hij zich ook geen zorgen te maken, want hij had zich financieel onafhankelijk gevoetbald. Het voortijdig einde van zijn carrière werd zelfs door de verzekering financieel nog wat gecompenseerd en ik had ook echt niet verwacht Marco ooit nog terug te zien op of rond een voetbalveld.
Maar het liep anders, want na een aantal jaren in de schaduw en werken aan zijn golfhandicap werd hij plotseling coach van het Nederlands elftal. Geen slecht begin van een trainerscarrière, zou je op het eerste gezicht denken. Maar bij nader inzien was dit te hoog gegrepen en dat was zeker niet de fout van hem alleen. Ook hier hebben de hoge heren in Zeist een grove inschattingsfout gemaakt. Aan de andere kant was het ook wel wat naïef van Marco om deze functie te aanvaarden en tot op heden vraag ik mij af, waarom hij toegehapt heeft en waarom niemand in zijn omgeving hem tegen heeft kunnen houden. Als je dan zo nodig na een aantal jaren het idee hebt, dat je het spelletje niet kunt missen, lijkt mij een instap op een wat lager niveau niet zo’n verkeerde gedachte. Maar nee, van Basten wilde kennelijk beginnen waar hij ooit was gestopt, aan de top.
Helaas verliep zijn trainerscarrière precies in de tegenovergestelde richting als zijn voetbalcarrière. Het werd geen succes en je zag Marco ook steeds ongelukkiger worden. Na de KNVB, via Ajax en Heerenveen, naar assistent bij AZ en terug bij de KNVB maar nu als nummer twee. Het was triest om deze voormalige wereldvoetballer zo te zien afglijden en te merken, dat hij vrijwel door niemand meer echt serieus genomen werd. Zo hoort een carrière van één van de beste spitsen van de wereld natuurlijk niet te eindigen, maar het was helaas wel de realiteit. Wat moet hij zich ongelukkig hebben gevoeld de laatste jaren en waarom heeft hij de eer niet al veel eerder aan zichzelf gehouden? Door het genereuze aanbod van de FIFA komt er nu een einde aan de trainerscarrière van Marco van Basten, een carrière die nooit van de grond is gekomen en waarin hij nooit gelukkig is geweest. Hij grijpt deze kans met beide handen aan en vraagt zich helaas niet af hoe serieus deze functie nu werkelijk is. De FIFA heeft een grote naam binnen gehaald, Marco een verdere afgang bespaard en hem beloond voor zijn verdienste als voetballer. Ik had echter liever gezien dat hij wat minder naïef was geweest en beleefd voor deze functie had geweigerd. Een mooi leven in de schaduw en een paar keer per week op de golfbaan, waarom heb je hier niet voor gekozen, Marco? Ik had je dit heel graag gegund.
Chris Walraven
