Ja, natuurlijk was het een Schwalbe, maar dat zagen we pas goed toen de beelden in de herhaling een paar keer langs waren gekomen, met vertraging en al. De arbiter stond er weliswaar goed voor, maar beoordeelde de situatie helemaal verkeerd, terwijl hij met een hawk-eye wel de juiste beslissing had kunnen nemen. Net als een paar weken geleden het geval was, toen scheidsrechter Pol van Boekel in het bekerduel tussen Utrecht en Cambuur terugkwam op zijn beslissing om de thuisploeg een strafschop te geven na het zien van de videobeelden.
Iedereen kon zich er in vinden: niet alleen de ploeg voor wie de beslissing gunstig uitpakte, maar ook de tegenpartij die een onzuivere penalty door de neus geboord zag. En ik kan me ook niet herinneren dat de Utrechtse supporters er erg veel bezwaar tegen maakten. Dus nogmaals, het was, is en zal voor altijd en voor eeuwig een Schwalbe blijven, en de conclusie moge duidelijk zijn: zijn beruchte landgenoten Lothar Matthäus, Jürgen Klinsmann en Rudi Völler konden er inderdaad ook wat van, maar die duivelse duikelaar van een Bernd Hölzenbein is toch wel met afstand de allergrootste matennaaier die het voetbal ooit gekend heeft.
Peter Bonder
