Smokinglul

Geplaatst op 31 augustus 2011 door Peter Bonder   ·   1 Reactie

Onthutsend beeld in het Sportjournaal van de NOS, afgelopen maandagavond. Louis van Gaal gaat in smoking naar de gala-avond voor de Voetballer van het Jaar. De verslaggever vraagt hem heel beleefd: “Mijnheer van Gaal, mag ik u iets vragen over Theo Janssen?” Van Gaal kijkt hem aan alsof hij zojuist in een verse hondedrol is gestapt, snauwt “Nee!” en loopt verder, de kijkers achterlatend met gemengde gevoelens van verbazing, verbijstering en – vooral – verontwaardiging. Wat had die arme verslaggever in hemelsnaam misdaan om zo’n walgelijke reactie te verdienen? Had hij ooit misschien een niet zo verstandige vraag gesteld aan de zelfbenoemde voetbalgoeroe, die de charme van een nijlpaard combineert met het geheugen van een olifant? Maar wie is dit onanerende orakel dan wel dat hij zich dergelijk wangedrag kennelijk kan permitteren? Wie is de eerste journalist die deze arrogante boerenlul eindelijk eens de waarheid zegt en hem met gelijke munt terugbetaalt? Wat heeft Louis van Gaal eigenlijk allemaal bereikt? Oké, de Champions League gewonnen met Ajax, maar met  dat elftal was de eerste de beste postbode ook Europees kampioen geworden. En verder? Uitgekotst bij Barcelona en Bayern, weggehoond bij Ajax en afgeschminkt bij Oranje: weten we nog hoe we in 2001 voor het WK nogal pijnlijk werden uitgeschakeld door een stel Ierse bouwvakkers en loodgieters? Maar nog altijd rotsvast overtuigd van zijn onverwoestbare gelijk, want Louis van Gaal is nu eenmaal zijn eigen Onze Lieve Heer, met een arenagroot ego en een biografie in twee delen. Nico Dijkshoorn: “Aan tafel bij Pauw & Witteman werd pijnlijk duidelijk dat Louis inmiddels volkomen krankjorum door zijn eigen universum dwaalt.” De conclusie is helder: van alle boerenlullen die het voetbal kent, en dat zijn er een paar, is Louis van Gaal met afstand de aller-, allergrootste, van Amsterdam, van Rotterdam, van Eindhoven. Een boerenlul in smoking blijft een boerenlul.