Dat gemopper en gemiep over de sneeuw, hou daar toch is mee op mensen. Hier in het Vaassense bos is het werkelijk waar, oogstrelend mooi. Bomen die parelwit glinsteren in een prachtig winterzonnetje. Een spreeuwtje die pindaatjes pikt uit mijn zelf gemaakte pindaslinger . Een mereltje dat mij dankbaar aankijkt terwijl hij broodkruimeltjes uit mijn hand eet. De restjes van de zelfgebakken cake van gisteren zijn voor de zanglijster die voor mij elke ochtend een vrolijk liedje fluit . Aan de vetbol, die ik gisterenavond, net voor het slapen gaan, nog heb geprepareerd, hangen nu ook weer mezen,wat mussen, een vinkje en, als ik het goed zie, een groenling.
Het is een genot om te zien, dankbare vogeltjes in de sneeuw . Nee!! Wat mij betreft mag het nog weken sneeuwen. Het is tenslotte winter. De vogeltjes de winter door helpen, mooier kan niet. Ik moet alleen op hazen of lemmingen jacht, want met die sneeuwuil, die net aan kwam vliegen, heb ik toch echt geen rekening gehouden ….
