Leu dee ´t an sporten zeent trekt vake hele roare postzeagels. Geewt doar mear ´s acht op. Nen hoop van dee sportleu kiekt absoluut neet plezerig oet. Ze haalt oadem duur ’n moond, trekt de lippen op as nen helligen hoond, taande bloot, gebit vaalt ‘r zowat oet. Ze trekt nen krengerigen kop van: ik goa vuur gin meanske oet de weg. As miej zon-ene integen koomp mu’k echt de neiging oetbannen um stiekem nen oarm iets vearder as normaal oet te stekken…mer dat doo’k dan wier net neet.
Der zeent ‘r ook dee an ’t hardlopen zeent met een knalrood, nattig gölgezichte. Liekwitten kop met weelde ogen, nen jammerigen blik of een oetdrukkingsloos gezicht met star-ogen tot achter ’n Hoolterboarg. Het lik wal of al dee sportleu medelieden weelt opwekken biej aandere leu dee op dat moment juust an ’t relaxen zeent. Net of ze weelt zeggen: “Kiekt miej toch ‘s drok wean! Iej mútten miej wal sympathiek veenden.”
Ik loat dat neet blieken, mear inwendig oarger ik miej greun en gel. Sporten doo’j jums vriejwillig. Keaihard sporten ook. Is echt oew eagen keus, want het is oew leefhebberieje. En al wa’j geane doot, doar wi’j ook aandere leu biej betrekken. Mear dat doo’j zeker neet met zukke vreselijke postzeagels te trekken. Dan kö’j oet better verhuren an ‘t spookhoes van de Waarbeek. Doarbiej wordt ’t er op de weg ook neet plezeriger op. Dus, a’j an trimmen doot, skeelern, hard lopen of wielrennen, dan doo’j det met nen plezerigen kop. Dát is pas echte sportreclame.
Miskien deank iej: ach dat vaalt toch allemoal wal met. Klopt, het lig der ook mear an hoe’j ’t bekiekt. Twee schoolkammeröa fietsen elken dag van ’t Noordik in Almelo noar Riessen. As ze langs de weg nen hardloper zaggen, nen wielrenner of batteriej-fietser, probeerden ze al dee groewlijke postzeagels noa te doon. Heel gevoarlijk, want as ze mekoar dan ankeken völlen ze vake van de fietse van ’t lachen.
Gerrit Dannenberg
