De echte sporter kent de formule: succes=kracht+ souplesse+techniek+aanleg. Of variaties daarvan. Hoewel het voorgaande wat minder opgaat voor disciplines als darts, koersbal en alle denksporten, kunnen de meeste atleten zich hierin herkennen. Van belang is evenwel de verhouding van de ingrediënten. Weliswaar bestaat er niet zoiets als teveel aanleg en een overmaat aan techniek, maar kan een surplus aan kracht ten koste gaan van de souplesse. Hoewel wij thans afdalen naar een tamelijk basaal niveau, heb ik ervaren wat er gebeurd als je teveel met gewichten werkt. Teneinde het hoogspringen, sprinten en speerwerpen te verbeteren, ging ik in de weer met halters en dumbells. Dit volgens het algemeen aanvaarde en door sportscholen omhelsde beginsel, dat trainen met weerstand je sterker maakt. Goed: het ging om een tamelijk kinderachtig aantal kilo’s, maar toch. Uitvalpassen deed ik, maar ook squats, bankdrukken, zwaaien met een kettlebell. Ik kreeg echter wat men hier “stijve poot’n” noemt. Want na maanden rukken en trekken aan zwaar ijzer ging ik vervolgens als een aangeschoten nijlpaard over de baan. Van mijn souplesse, die mij de bijnaam gummiman bezorgde, was niets meer over.
Wellicht weet u waar ik heen wil. Want afgelopen vrijdag zag ik Dafne Schippers in actie. In 2015 nog wereldkampioen op de 200 meter in een Europees record van 21 seconden en een beetje. De rappe Jamaicaanse die Dafne in Rio van het goud afhield, te weten Elaine Thompson, won afgetekend de eerste Diamond League-wedstrijd. Ik zag Dafne lopen en dacht direct: stijve poot’n. Dat bleek juist. Dafne heeft gebroken met haar coach Bart Bennema, die haar mede het wereldkampioenschap bracht. Nu traint Dafne bij de Amerikaan Rana Reider. Die is van het gesjouw met gewichten. Zo zwaar en vaak mogelijk. Ik zag de sportschooldijen van Dafne en dacht: die gaan in de weg zitten. Zo bleek ook.
Eliane Thompson is frêler. Is van de souplesse. Een hoger beenritme tegenover de krachtige pas van Dafne. Het eerste blijkt, althans in dit geval, naar de overwinning leiden. Blijft dat zo? Speelt Dafne misschien verstoppertje? Geeft ze gas als het er echt toe doet? Dat kan ook zijn natuurlijk. Dat zij tijdens de WK haar turbodijen na de bocht laat spreken en Elaine lachend naar het tweede plan dringt. Zou gaaf zijn. In dat geval gaat mijn vlieger niet op. Maar vooralsnog zeg ik: alles met mate, excessief stoeien met gewichten is een no-go. Dafne heeft het verkeerde pad gekozen, wordt zwaar en traag. Ik was alleen traag. Inmiddels geef ik mijn natuurlijke souplesse de voorrang. Maar daar is, vanwege de jaren, weinig meer van over. Dus waarde sporter: laat de sportschool links liggen, verbeter uw techniek, loop/fiets/voetbal en wordt beter. Of, in mijn geval: ouder en minder.
Erik Endlich
