Johan Cruyff had bijna altijd gelijk, maar ook hij was niet perfect. Dat geldt voor velen die als JC zijn geboren. Sommige volgelingen zeggen ‘gezonden’ te zijn in plaats van ‘geboren’, maar je hoeft niets álles te geloven. Naar mijn indruk is Cruyff de beste voetballer aller tijden. Dat geloof ik dan weer wel, maar hij was niet onfeilbaar. Eén van de mankementen van Cruyff was dat hij dacht onfeilbaar te zijn, althans niets deed om die heiligverklaring te ontkrachten. Zijn enige valkuil was zijn Amsterdamse arrogantie.
Ik veronderstel dat Cruyff, net als de JC die in het jaar 4 ná Christus is geboren, altijd heeft geweten een letterlijk begenadigd zaligmaker te zijn, gelijk die voorganger, die tijdens trainingstochten door woestijnen van onbegrip een team van elf spelers formeerde, plus een valsspeler; ze zouden hem stuk voor stuk verlaten vanwege een transfer naar FC Sanhedrin, waarvoor die club dertig zilverlingen betaalde. Dat was je reinste hoogverraad, maar JC had het zien aankomen.
xxx
Cruyff zou vandaag 74 zijn geworden als hij vijf jaar terug niet was overleden. De beste voetballer ooit, maar dus niet onfeilbaar. Dat was die andere JC evenmin. Een probleem met dit soort mensen, uniek in hun soort, is dat ze zó goed zijn dat de minder goede eigenschappen wegvallen.
Zo kom ik uit bij Willy van der Kuylen, bijgenaamd SkieteWilly, die afgelopen week is overleden. Hij was, is en blijft vermoedelijk te eeuwigen dage topscorer aller tijden in de vaderlandse eredivisie met zijn driehonderd-en-elf goals. Uit alle standen, van onmogelijke afstanden, op z’n willies. Dat heb je met zeldzame voetballers die de besten in hun soort in hun tijd zijn. En dat was Van der Kuylen, een geboren voetballer, met behalve de macht van dat alles verzengende schot uit welke stand dan ook, die dat een parelende techniek, dat alles op instinct en gevoel. Die dag dat hij tegen Wageningen het net aan stuken schoot – een poeier uit de ruimte.
xxx
De vraag is niet ofVan der Kuylen beter was dan Cruyff, want dat was hij niet, vermoedelijk waren ook Abe Lenstra en Faas Wilkes beter, maar Van der Kuylen was een groot voetballer uit een klein milieu, want dat is het grootste verschil, dat Cruyff een wereldwijs schoffie uit Betondorp was en Van der Kuylen een schooljongen uit Gloeilampendorp.
In de jaren zeventig ging ik op schoolkamp naar Limburg en ik herinner me nog dat ik de hele reis ernaartoe een transistorradiootje aan het oor hield om dat er herrie was over de selectie van het Nederlands Elftal en dan vooral de dreiging van Cruyff dat hij en de andere Ajaxspelers zouden bedanken voor de eer als Willy van der Kuylen en Jan van Beveren deel zouden uitmaken van de selectie, laat staan zouden spelen. Dat is toch niet te geloven. Het was niets anders dan hoofdstedelijke arrogantie. Amsterdamse bluf ten koste van alles. Toch lastig voor een ziener om zichzelf en zijn discipelen zo voor de gek te houden. Met zijn maatje Johan Neeskens van Barcelona sprak Cruyff het veto uit over de beste keeper van Nederland, te weten Jan van Beveren en de beste voorwaartse spelverdeler met dat verwoestende schot, genaamd SkieteWilly, oftewel Willy van der Kuylen.
Han Pape
