Zaterdagavond hadden we een bruiloft in de naaste familie, waardoor ik de wedstrijd van Nederland tegen Duitsland niet kon kijken. Via het mobieltje van mijn zoon werd ik op de hoogte gehouden van het scoreverloop, dat zoals bekend uiterst voorspoedig in het voordeel van Oranje eindigde. Toen ik voor mijn doen vrij laat thuis kwam, heb ik toch nog maar even gekeken naar de samenvatting, want die 3-0 kon ik natuurlijk niet zomaar laten lopen. Wat me daarbij opviel was de geweldige hoofdrol van Memphis Depay, die dinsdag tegen België opnieuw voorop ging in de strijd, met lef en ambitie, waarmee hij symbool stond voor de voorzichtige wederopstanding van Koemans keurkorps. En toch werd ik weer afgeleid door dat uiterlijke vertoon van die opzichtige tatoeages op zijn armen, waarbij we de leeuw op zijn rug er bij mochten denken. Vrijwel tegelijkertijd publiceerde het blad Argus de opstelling van een tattoovrij Oranje, die ik u niet wil onthouden:
Jasper Cillissen;
Denzel Dumfries, Steven de Vrij, Matthijs de Ligt, Daley Blind;
Frenkie de Jong, Donny van de Beek, Davey Pröpper;
Robin van Persie, Luuk de Jong, Steven Berghuis.
Wissels: Jeroen Zoet, Ricardo van Rhijn, Guus Til, Sven van Beek, Marten de Roon, Pablo Rosario, Brian Linssen, Klaas Jan Huntelaar.
Ik mis alleen Wout Brama, verder lijkt het me een prima team.
Peter Bonder
