Veel tijd had ze niet. De Italianen om haar heen klokten in één teug een espresso achterover. Floortje deed er net iets langer over, een Latte Macchiato – met opgeklopte melk – verdient meer aandacht.
Dit was haar favoriete ontbijtbar, op de route van huis naar het sportcomplex. Even opstarten voordat de dag écht begint. Krachttraining in de ochtend, middagrust, college, daarna snel door naar de straffe volleybaltrainingen. ‘s Avonds leren voor tentamens, skypen met het thuisfront en ze zou nog eten met ploeggenoten. Oh ja, haar vriend uit Cuba, die in de buurt van Milaan eveneens bij een topclub volleybalt, komt ook nog langs.
Het is mijn ‘vrije invulling’, maar zo moeten haar dagen er ongeveer uitzien. De dagen van Floortje Meijners uit Oldenzaal. De dagen van ‘s Neerlands topaanvalster in de Italiaanse competitie. Klagen doet ze niet. Ze weet hoe gezegend ze is met haar lange lijf, perfect voor volleybal. Haar aangeboren talent heeft ze altijd gekoesterd door hard te trainen om nóg beter te worden. Als in Italië de competitie het hoogste niveau kent, dan wil ze dáár spelen. Niet dat ze per se uit Nederland weg wil. Liever niet zelfs. Maar ze is nog maar 25. En er valt nog zoveel te leren. Dus gaat ze.
Is dat niet de mentaliteit van een topsporter? Volgens technisch directeur Bert Goedkoop niet. ‘Er zit te veel lifestyle en te weinig topsport in haar hoofd. Ze begint wéér over haar studie’, luidt zijn analyse. Het zou je maar gezegd worden. Al sinds je negende iedere dag volleyballen, op je zeventiende voor Oranje uitkomen, verkassen naar Italië en daar uitkomen in de zwaarste volleybalcompetitie. Is dat niet genoeg?
Goedkoop wil dat Meijners uitkomt voor Oranje. Meijners wil dat niet. Na jaren wel voor het nationaal team gespeeld te hebben, raakte ze een paar jaar geleden de voldoening kwijt. De zomer wil ze gebruiken om haar universitaire studie vlot te trekken, haar familie in Oldenzaal en vrienden in Amsterdam te bezoeken. ‘Daar ligt tenslotte mijn toekomst’, zegt ze in een interview in dit tijdschrift.
Een opmerkelijke keuze. Er werd zelfs een poll in een volleybalblad aan gewijd. De meningen lopen uiteen, maar doorgaans vindt men dat een topsporter zijn land moet dienen. Floortje zou het aan haar vaderland verplicht zijn om onze eer te verdedigen. Ik hoor het Wilhelmus al schallen.
Als het verdedigen van vlag en vaderland nu haar ontwikkeling in de weg staat, past het dan niet juist bij een topsportmentaliteit om te zeggen: ‘ik pas’?
VANAVOND WORDT HET NIEUWE NUMMER VAN TWENTESPORT MAGAZINE GELANCEERD. MET DAARIN HET INTERVIEW MET FLOORTJE MEIJNERS. KOPEN!
