Henk ten Cate geeft het op. Nu vind ik de oud trainer van clubs als Ajax, FC Barcelona en Chelsea niet echt een man die snel opgeeft. Als je jaren grote clubs traint, dan zit er geheid een flinke dosis ‘hardheid’ in je.
Toch legt hij het bijltje er bij neer – al na negen maanden. Sinds een paar weken is hij geen coach meer van de Chinese club Shandong Lueng Taishan. Een van de meest succesvolle clubs hier – bijnaam is dan ook ‘het Real Madrid’ van China. Het stadion ligt een flink aantal uren rijden onder Peking, is het een plaats/stad zoals zovelen in dit land. Leeg, groots en zielloos – voor een buitenstaander dan die geen woord mandarijn spreekt.
Ten Cate was er volgens de kranten ’klaar mee’ om apart van zijn familie te leven. „Hoewel hij in een stad van 6,5 miljoen inwoners leefde, had hij het niet naar zijn zin”, zegt een ingewijde. „Hij woonde er alleen, er was één restaurant waar hij 200 keer was geweest en een barretje dat hij 150 maal had gezien. En daar hield het mee op.”
China kan leeg zijn, in steden die allemaal op elkaar lijken. Met daarin mensen die maar één geloof lijken aan te hangen: kopen, kopen, kopen. Een gekrioel van mensen die hard werken, veel geld willen verdienen, veel sterke alcohol drinken en tegelijkertijd weinig feesten.
Maar onder die lege aanblik gaat nog zoveel meer schuil. Een lange, rijke geschiedenis, een boeidende, tegenstrijdige cultuur, zo veel lekker eten en prachtige landschappen. Maar oke, het land heeft wel een groot gebrek aan goede voetballers. En misschien kom je als trainer bij een club waar je in de watten gelegd wordt gewoon je huis/hotelkamer niet uit. Om te zien wat dit land van 1,3 miljard mensen nog meer te bieden heeft.
Net als Ten Cate kwam ik bijna 9 maanden geleden hier aan om me te vestigen. Tussen de smakkende, rochelende menigte. Ik hoop dat Ten Cate – nu hij door de club die hem overigens eerst niet wilde laten vertrekken (!typisch Chinees)– nog met een rugzak (of rolkoffer, mag ook) gaat rondreizen door dit onmetelijke land. Wie weet krijgt Shandong hem na zo’n reis nog terug ook.
