Tot voor enkele weken geleden had ik niet kunnen vermoeden dat ik de column zou schrijven die nu tevoorschijn komt uit mijn toetsenbord. Ik vind mijzelf tolerant, empatisch, meegaand en heb het beste voor met de medemens. Jaloezie is een begrip dat mij vreemd is, ik gun iedereen het beste en ga vooral uit van eigen kracht en mogelijkheden. Voor iedereen is er een plek. Ik wil niet wegkijken maar kan de enorme humanitaire problemen, ontstaan door de massale volksmigraties, niet oplossen. Ik kan wel mijn thuisvoordeel benutten om de mensen om mij heen te helpen. Dat is het minste wat ik kan doen.
Voetbal, uit en thuis. Thuisvoordeel. De afwezigheid van Nederland op het wereldvoetbaltoneel, het WK voetbal en de uitslag van de Turkse verkiezingen hebben mij de ogen geopend: wij zijn het thuisvoordeel aan het verliezen. Zeker niet omdat het Nederlandse voetbal zich in een sportieve identiteitscrisis bevindt. Dat is maar bijzaak, het Nederlands elftal zal heus wel weer op het hoogste niveau terugkeren. We zullen echter wel moeten blijven werken aan het thuisvoordeel.
Wat was mijn kantelmoment? De oproep van meerdere Bekende Nederlanders om te gaan supporteren voor Marokko. Omwille van het feit dat deze spelers, al dan niet beschikkend over een dubbele nationaliteit en deel uitmakend van Nederlandse clubs, uitkomen voor dit land. De in steenkolen Marokkaans uitgekraamde oproep van Louis van Gaal vond ik potsierlijk. Waarom zou ik moeten overwegen te gaan supporteren voor veelal zich meer Marokkaan dan Nederlander voelende spelers, die toevallig voor een Nederlandse club uitkomen? De reacties deze week op de uitslag van de Turkse verkiezingen van zich meer Turk dan Nederlander voelende landgenoten spreken boekdelen. Hoe verhoudt zich dat met thuisvoordeel?
Het WK verloopt voor onze benedenbuur België vooralsnog gunstig. Helaas verliet oosterbuur Duitsland het toernooi met de staart tussen de benen. En geen droomfinale Duitsland-België. De op het laatst van het toernooi met een extreem geërodeerd gezicht rondpeuterende Duitse coach Löw zal snel het volgende slachtoffer zijn.
Louis! Recent liet je bij de presentatie van het Nederlands FC Knudde elftal doorschemeren dat je binnenkort je allerlaatste grote kunstje bekend zou gaan maken. Wat mij betreft loopt je open sollicitatie gericht aan Marokko op niets uit. Ik gun onze buren de beste coach en dat ben jij! Zeg nou zelf, een dijenkletsende, frivole Lederhose staat je toch vele malen beter dan zo’n nuchter, mallotig Tommy Cooper bloempotje-met-een-kwastje op de kop?
Als over de schutting bij de buren de zon uitbundig schijnt is er een gerede kans dat het weer ook bij ons goed is. Historisch, economisch, maatschappelijk en cultureel zijn wij zeer nauw met elkaar verbonden. Want net over de grens zijn we dan toch een beetje thuis. En dat levert alleen maar voordeel op. Op z’n Von Gaals: Zuhause Vorteil.
Theo de Rooij
