Plezerig was anders, de leste tied. Hele dage opeslötten in thoes, kieken noar de veer muren um oe hen, noargens ko’w hen. Ik krege der zelfs inspiratie vuur kannibalistische verhalen vuur. Ik zal vaste ’n ennigsten neet ewest hebben.
Ik har ook al moanden neet bie de verenige west. In hoes oefenen? Woervuur dan toch? Ik oaverweuge zelfs um der et spul mer helemoal achterhen te doon en ’n kroam in te leaveren. Dat gedoo iederen woonsdagoavend. Helemoal noar Nijverdal hen, repeteren van achte töt tiene. ’n Helen oavend kapot.
Stoa’j doar wier te hannessen achter ne tromme. Ik kan de tied wal better gebroeken. Dinge doon dee as der to doot. Skrieven, tekenen, gangs vuur et plat of gewoon heanig met et meaken op de banke. De centen kö’w zelf ook wal gebroeken, nit dan? En iej zöalt zeen, dan krie’j nieje noten op ’n lessenaar, raap iej oezelf wier bie mekoar um der wat van te maken en met nen moand of wat is et wier gebuurd. Kö’j ’n kroam wier onder ’n kapstok loaten verstoffen.
Verleden woonsdagoavend met tegenzin noar et spul hen. Ik komme binnen, doar steet Mike. Mike is altied good te passe. ‘Haa Matn! Mooi da’j der bint! Goed te pas dan man?’ Een klaphändke en nen dens tegen et skolder. Kleinen Instructeur John en Groten Erik van de Fineman stoat al kloar. Hehee kearls, good te passe, joa good te passe, iej dan, joa ik ook, mooi, mooi. Lekker trommen vandage!
Ik lope et paradies in. Links en rechts kroept skappen tegen de mure op vol magische trommen met blinkende chromen rände. Et is der stille, mer wat zol dit een kabaal können geven!
Ik trekke minnen standaard oet et rek en ne tromme van de planke. In de zale stoa’w allemoal in nen halven krink, de tromme op boksenreemheugte. Joen maakt wier flauwe woordgrappen, woer de rest um steet te hinneken van et lachen. Rob den ulk drit wier olderwets van zik of. Lars steet met zinne glemeugkes de papieren te ordenen. Importfrysk Sander slingert met zinne stätterige höare, Arjan is heanig as altied. ‘Dag lekkere vriendjes!’ trapt Stef bie binnenkomst de dure lös en wördt begroot met nen hoop gekrijs net nen koppel wilde ape
.
Watte mooie kearls. ‘Jongens, we gaan beginnen! röp John. Acht um Achte, de polsen löswrikken. Doo’w al mear as vieventwentig joar. Mer wat lekker. De spieren doot dinge dee vastebakken ligt in de harsens. De stökke zoemt in de vingers. Nog es, nog es, lusteren, lusteren, ja, wiej höakt met de timing in mekoar. Clean! Wiej zint der wier!
Noa de warmingup geet John met nen stapel papieren in de rondte. ‘Ik heb wat nieuws kearls!’ Tempo 200 BPM. Gas der op!
Oah, gaaf!
Martin ter Denge
