Ik had der lange op ewochted en al et hele joar hen eleavd, mer verleden zundag was et endelik zo wied.
’n Eersten druk van mien book Tukkerspotten is oetverkocht. Nen kunnigen nöm der verleden moand zo’n 85 in een keer of as relatiegeschenk en nen wildvrömden Entersen belden mie ne wekke later of ik der nog es tachtig had. Kom iej noe met, kearl! Glad oetverkocht, joa, nee, dankensweard, ja iej ook hè, aju. Wal mooi at den Entersen et oprecht mooi vund. Vuurda’j Entersen zo wied hebt dat ze dat zegt, en dan ook nog tegen nen Riessender… Vund ik nog wal sportief.
Met ’n oetgever ha’k bekuierd dat der kommend vuurjoar nen tweeden druk zol kommen. Dat kon neet earder as dan, want wiej hebt wearldwied papiertekort en hee hef wal mear te drukken.
Dus had ik mooi de tied um der wat bie an te skrieven. En der stunden nog wat ‘griskes’ in, zo as kunnigen bie de platmafia dat zo mooi zegt. Foutjes of verskrievingen met dinge dee as neet helemoal zuver op ’n groad zint of woeras ik gewoon een betten dwelderig oaverhen had eleazen. Dee had ik mie allemoal bie mekoar egadderd en noe was et eandelik tied um der es woark van te maken en et bie te steuren.
Ik zatte mie fein op de banke, de bene hoge, kleptop op ’n skoot en doar rätteln et hen. Ook had ik zelf nog een poar onderwoarpen oetedacht dee as ik der nog bie in wil hebben, want met 180 bladzieden is Tukkerspotten nog mer zo’n dun fludderke en neet et dikke Standaardwoark wat iederen oosterling as ne oard Biebel in de kaste mut hebben. En iederen westerling liek zo! Dus loat goan!
Ik had onder mear bedacht dat ik wat oaver kastelen wol skrieven. Of oaver Rectum. Doar he’w der nog zat van hier. Eerst was et eaven oftasten, want woer begin iej hè? Mu’w der direkt met nen statement opklappern? Of heanig van oe of snieden?
Ik knakken mienen nekke, de vingers, en doar köm ik op dreef. De wöörde vleugen mie oet de vingers. Riegel noa riegel, ronde vuur ronde, riegen ik de zinnen anene. Hoh, ik racen oaver de bladzieden. En toen, rond half 4, was et zowied: et eerste heuvdstukke alwier kloar!
Boeten op de stroate vuur et kafee um ’n hook breuk der feest oet! Knappers van veurwoark steuken ze of, dat et der van plearen. Oetgeloatene stemming, volwassene kearls göllend vuur de tellevisie. Dee zatten al dee tied natuurlik ook al in spanning wonnear as ik dat zol terechte knooien. Wat ne prestatie: as jungsten skriever van Twentesport, een niej heuvdstukke in de geskiedenisse van de platte skrieverieje. Wat een feest!
Martin ter Denge
