Te moeten erkennen dat je verslaafd bent, is niet makkelijk en het ligt voor de hand dat je dit ook niet snel zal willen toegeven. Toch heb ik besloten mijn geheim met u te delen. Ik ben namelijk verslaafd en niet zo’n klein beetje ook. In mijn directe omgeving heeft men al van alles geprobeerd om mij van mijn verslaving af te helpen, maar ik wilde niet echt geholpen worden. Andere dingen doen om mijn aandacht te verleggen of mijn zinnen te verzetten hadden geen of slechts heel tijdelijk effect en laat ik ook hierin maar heel eerlijk zijn, ramen zemen of stofzuigen behoren niet echt tot mijn favoriete hobby’s, hoewel ik natuurlijk wel degelijk besef dat iemand dit moet doen.
Nee, ik ben niet verslaafd aan coke, heroïne of andere geestverruimende middelen en volgens mij zijn er dus ook geen instanties of hulpgroepen die mij kunnen helpen van mijn verslaving af te komen. Ik ben namelijk verslaafd aan het kijken naar sport en met name naar het kijken naar wielrennen. Buiten de mensen in mijn onmiddellijke omgeving heb ik mijn verslaving redelijk kunnen verbergen, maar ik kom nu uit de kast. Ik vind het genoeg geweest, want het wordt te gek.
De reden voor mijn coming-out zijn de dagelijkse rechtstreekse televisie-uitzendingen van de Tour de France en de praatprogramma’s er omheen. Ik heb ruim drie weken bijna alle uitzendingen bekeken en nam deze zelfs op als ik een afspraak had, waar ik niet onderuit kon. Ik wilde niks missen, want stel je toch eens voor dat er iets zou gebeuren. De meeste tijd gebeurde er echter niets, sterker nog de meeste etappes waren tot zo’n 25 kilometer voor de finish niet om aan te zien. Er reed een groepje weg, dat kort voor de finish werd teruggepakt en ja, dan werd het gelukkig toch nog spannend. Maar de uren daarvoor waren het aankijken niet waard en ik vind sommige kastelen best mooi, maar honderden van dit soort bouwwerken is wel wat veel van het goede. Ook in de tijdrit waren alleen de laatste ritten spannend, met een prachtige hoofdrol voor Tom Dumoulin. In 2019 gaat hij de Tour winnen, dat kan bijna niet anders.
De commentatoren, zowel bij NPO 1 als Euro-Sport, waren helaas ook niet in staat er tijdens die saaie en slaapverwekkende uren nog iets van te maken, sterker nog, ik heb mij regelmatig geërgerd aan het urendurende onzinnige geklets en de voortdurende discussies onder elkaar van deze mensen. Kunnen we hiervoor nu echt geen betere vinden?
Toch heb ik er bijna geen minuut van gemist en dat is dus de reden dat bij mij de ogen zijn opengegaan en heb moeten toegeven dat er met mij kennelijk wat mis is. Ik moet de strijd tegen mijn verslaving ook helemaal zelf aangaan, want ook de organisatie van de Tour is er niet in geslaagd de slaapverwekkende vertoning van de eerste uren van een etappe te veranderen. De Fo1rmule 1-start was natuurlijk een lachertje en ook in deze etappe van slechts 65 kilometer werd het pas echt spannend in de laatste 10 kilometer.
Van 2 tot 7 augustus wordt het EK wielrennen op de baan, weg, BMX en mountainbike gehouden en uitgezonden op Euro-Sport en gedeeltelijk op NPO 1. Op 25 augustus begint de Ronde van Spanje alweer, dus er komen voor mij nog zware dagen aan. Benieuwd of ik er nu wat anders mee om kan gaan, maar gelukkig begint over drie weken het betaald voetbal weer.
Chris Walraven
