Mijn felicitaties gaan uit naar het eerste van mijn club SV Lelystad. Afgelopen zaterdag werd de titel in de tweede klasse binnengehaald, in en tegen Stroe. Niet zomaar een kampioenschap, want als je vijf wedstrijden voor het eind van de competitie al zeker bent van de hoofdprijs, mag je spreken van een vlag en wimpel-titel. De nummer twee op de ranglijst staat op maar liefst veertien punten achterstand…
Met ons eigen team konden wij zaterdag bij het titelduel aanwezig zijn, omdat onze tegenstander Nunspeet zich had afgemeld wegens een tekort aan spelers. Een geluk bij een ongeluk eigenlijk, want nu konden we zien hoe het eerste korte metten maakte met het arme Stroe, 1-6.
Vorig jaar is SV Lelystad een nieuwe weg ingeslagen, door spelers van buitenaf te halen. Het gevolg: veel gebrom en gezeik van de echte SVL ‘ers, omdat zo’n grote club toch zijn eigen jeugdspelers een kans moet geven. Zelf was ik ook sceptisch. In het eerste moeten jongens uit Lelystad spelen en talent genoeg binnen onze club.
Toen in het begin van de competitie er nogal wat punten werden gemorst, werd de kritiek er niet minder op. Maar gelukkig werd de rust bewaard en ging trainer Gert Jan Karsten zijn eigen weg. Een ploeg met zoveel nieuwe spelers moest de tijd krijgen en het geduld werd beloond. Het eerste raakte op elkaar ingespeeld en de laatste elf wedstrijden werden in winst omgezet. Fantastisch natuurlijk, en de kritikasters moeten toegeven dat het een uitstekende zet was geweest, het binnenhalen van nieuwe spelers.
Geen volgevreten oude vedettes uit de top van het amateurvoetbal, maar jongens die goed kunnen voetballen en ook de drive hebben om hogerop te komen met SV Lelystad. Een groot compliment gaat dan ook uit naar hoofdtrainer Gert Jan Karsten, die er met zijn staf die een echt team van gemaakt heeft. En… er staan gelukkig nog jongens in het elftal met een SV Lelystad-hart. Laat ze dat vooral niet uit het oog verliezen . SV Lelystad 1 kampioen van de tweede klasse, op naar de hoofdklasse, zou ik zeggen…