Onze Sanne Wevers is tot Sportvrouw van het Jaar gekozen. Zonder de genomineerde andere dames te kort te willen doen, vind ik dat persoonlijk terecht en niet alleen omdat Sanne Wevers uit Twente komt. Maar zo makkelijk was dit jaar de keuze bij de vrouwen niet, want wat hebben zij het afgelopen sportjaar een prestaties geleverd. Het was dus best een lastige keuze.
Dat Max Verstappen werd gekozen tot Sportman van het Jaar vind ik toch wat minder voor de hand liggen, zeker na zijn uitlating dat hij er niet echt om zat te springen. Zijn sportieve prestaties het afgelopen jaar zijn natuurlijk heel opmerkelijk en ik heb er zelf bijzonder van genoten. Maar je moet in deze sport niet vergeten dat tachtig procent van de prestatie door de auto wordt geleverd en dat maakt een vergelijking tussen sporters best lastig. Ik ben er van overtuigd dat bijvoorbeeld Tom Dumoulin niet geholpen wordt door een motortje, hoewel dat niet bij alle wielrenners kan worden uitgesloten, dat is dit sportjaar helaas ook gebleken.
De Sportploeg van het Jaar was voor mij een echte verrassing, want ik had gedacht dat, zeker na mijn column van vorige week, de handbalsters dit met overmacht zouden gaan winnen. Aan de andere kant krijgen op deze wijze de roeisters Head en Paulis, nu gelukkig ook de aandacht die zij als winnaars van een gouden medaille verdienen.
Indrukwekkend was de speech van Frank Rijkaard, waarin hij een ode bracht aan Johan Cruyff. Ook deze sportman, voor mij van de eeuw, verdiende dit namelijk volledig. Het was een unieke voetballer maar vooral een uniek persoon.
Ik hoorde vrijwel alle genomineerden zeggen, dat zij het de ander zo heel erg gunden en dat ze het al mooi vonden, dat ze waren genomineerd. Ik vind dat echt allemaal gelul en nergens op slaan. Sportmensen op dit niveau gaan maar voor één ding en dat is winnen. Meedoen is voor deze topsporters niet genoeg en zonder deze wedstrijdmentaliteit waren zij ook nooit zo ver gekomen. Zeg op zo’n moment gewoon een keer keihard kut, of laat zien dat je diep teleurgesteld bent. Toon je frustraties, dat doe je ook na de wedstrijden als je een keer niet gewonnen hebt. Wees ook hier dus jezelf, pas je niet aan of doe je anders voor dan je bent. Zo ken ik jullie niet en een mooie jurk of een strak pak is voor mij meer dan voldoende verschil.
Je kunt je natuurlijk afvragen of dit soort verkiezingen nog wel georganiseerd moeten worden, omdat we hierdoor ook sporters schromelijk te kort doen. Het is lastig de prestaties van bijvoorbeeld Ranomi, Dafne, Max en Dorian met elkaar te vergelijken. Ik vind echter dat we dit soort gala’s wel moeten blijven organiseren. Ik vind het mooi om deze sporters één keer per jaar in andere kleding op het beeld te zien verschijnen. Ik hoop overigens op weer zo’n mooi sportjaar, maar dan wel aan het eind een genomineerde die nu eens compleet uit z’n dak gaat, omdat hij of zij het niet geworden is.
Chris Walraven
