Bij schaatsen kun je in seconden, of zelfs binnen enkele duizenden van een seconde, je titel verliezen. Kijk naar Koen Verweij tijdens de Olympische Spelen.
In voetbal wordt het lastiger om een landstitel binnen luttele seconden te verspelen. Althans, dat dacht dat ik. Sinds zondag weet ik wel beter.
FC Twente speelde uit in Galgenwaard tegen FC Utrecht. Promes tikte ons in de eerste helft naar de 0-1. Geen vuiltje aan de lucht. FC Twente zou bij Ajax in de buurt blijven, volop in de race voor de landstitel.
De tweede helft. Het was nét na de rust. Ik had nog maar één slokje bier op, knipperde met mijn ogen en hoorde om me heen een oorverdovend geluid. Ineens vlogen er liters bier door de lucht. Tommy Oar van FC Utrecht bleek gescoord te hebben. Binnen zeven seconden. Zo van de middellijn, door het hart van de Twentse verdediging, knalde hij de bal in het doel.
Binnen zeven seconden verloor FC Twente hierdoor de landstitel. Zeven seconden. Of zoals trainer Jansen het noemt: de titelaspiraties kunnen in de ijskast.
Het bier over mijn lijf voelde smerig. Vooral door de nare bijsmaak van de onnodige goal. Twente had de wedstrijd tot dan toe gedomineerd en daarom stond ik vol zelfvertrouwen in het vak van de vijand. In het beruchte Bunnik Side vak van FC Utrecht. Voor mijn verjaardag kreeg ik namelijk een cadeau: voetbal kijken vanuit de Utrecht tribune.
Ik dacht dat ik dat wel aan kon. Dat ik me kon beheersen als FC Twente supporter én als inwoner van de stad Utrecht. Maar mijn stille gejuich voor Twente bij de eerste goal voelde onterecht. Ik wilde juichen, schreeuwen, klappen en springen. Ik was een verrader. Omdat ik moest oppassen. De jongens op de Bunnik Side zijn geen lieverdjes en de bijeenkomsten van FC Twente en FC Utrecht zijn al vaker uit de hand gelopen.
Toen mijn tribunegenoten geluiden van vuurpijlen begonnen te maken, kreeg ik jeukende handen. Ik wilde opkomen voor mijn club. Ga staan als je voor Twente bent! Verlangend keek ik naar de overkant. Achter tralies stond ‘mijn volk’, het uitvak gevuld met Twente supporters.
Ik stond verkeerd, als verrader. Er klonk opnieuw een lied van de FC Utrecht aanhangers: ‘FC Twente… Twente NSB…’
Dit lied, dat klonk voor mij.
