Er was een documentaire over FC Twente aangekondigd, er kwam een egodocument over Erik Dijkstra (uit Glanerberug). De verwachting was een journalistiek programma, de werkelijkheid bleek een sfeervolle en goed gemonteerde hommage.
De bouwstenen waren prima, want sentiment, hartstocht, boosheid, vreugde, verdriet, opoffering en teleurstelling waren rijk voorradig, prachtige shots en veel emoties dus, maar al dat mooie bouwmateriaal leidde tot een huis van niks.
De twee aangeefrollen bleken prima bezet met brilmanfan en moslimfan, jammer van de hoofdrolspeler, die vond dat het om hem moest draaien en dat het daarom onverstandig zou zijn oorzaken te zoeken en vooral door te vragen..
Gerrit Hoekman,supporter (uit Hogeland)
