Kijk of luister naar interviews met sporters en je staat versteld.
Ten eerste van de hypochondrie, ten tweede van de open deuren en ten derde van de kakelzucht. Laat ik me bepalen bij de kakelzucht. Er wordt wat afgekakeld. Sterker nog, veel sporters gaan er voor de microfoon steeds vaker uitzien zoals ze praten; ze worden zou je kunnen zeggen hun metafoor.
Ook coaches, trainers, fysiotherapeuten, ouders, vrienden en zelfs journalisten zijn er in toenemende mate mee behept, om niet te zeggen dat ze er last van hebben, van die ziekte, want anders valt het niet te duiden.
Ook hier geldt: je krijgt wat je hoort: kippenvel!
Bert Hoeve, student
