‘Quick’20 heeft deze wedstrijd aangepakt zoals het een echte topploeg beaamt. Door de twee punten achterstand die de Oldenzalers hadden op De Bataven was de opdracht voor deze inhaalwedstrijd duidelijk: er moest hoe dan ook gewonnen wonnen. De ploeg begon in een soort 4-3-3 opstelling zonder dat het een echte rechtsbuiten had. Kevin Winkelhuis vulde de positie van de op de bank geposteerde Frank Eulderink in, maar was nooit echt een rechtsbuiten.
In de eerste helft was Quick’20 direct de bovenliggende partij. Dat kwam met name doordat het met zoveel druk naar voren speelde, dat De Bataven nooit in het spel kon komen. Telkens wanneer de bezoekers probeerden op te bouwen waren er twee spelers van Quick’20 als de kippen bij om druk te zetten en de voorwaartse bal eruit te halen. De formatie waar Quick’20 mee speelde zorgde volgens mij ook voor wat verwarring bij De Bataven. Aanvoerder Kevin Winkelhuis stond het ene moment rechtsbuiten om vervolgens links op het middenveld druk te zetten. Samen met het ervaren middenveld (Tim Engbers en Niek Loohuis) en de geslepen aanvaller Jordi Kamphuis ademde de ploeg zondag één en al brok ervarenheid en dat werd ook nog eens in de score uitgedrukt. Want naast dat de ploeg goed speelde en bijna alle duels op het middenveld won, scoorde het ook nog eens op de juiste momenten. Halverwege de eerste helft opende Niek Loohuis uit een afvallende bal de score, waarna een paar minuten voor rust een prachtige aanval door Jordi Kamphuis werd bekroond met een doelpunt. Ik vind dat perfecte momenten om een doelpunt te scoren en daarbij lijkt 2-0 bij rust een veilige marche, zeker gezien het veldoverwicht van Quick’20.
In de tweede helft kwam De Bataven toch iets terug. Ik kreeg een beetje het gevoel dat Quick’20 dacht dat het er al was. Doordat trainer Rob Snijders het grootste gedeelte van de tweede helft stond te coachen werd dat gevoel alleen maar sterker. Hoewel De Bataven toch wat vaker de bal had en ook wat vaker in de buurt van het doel van Gijs Krukktert kwam wist Quick’20 toch de controle over de wedstrijd te houden en hield het vrij makkelijk stand. Ook toen de bezoekers een extra aanvaller inbrachten bleef Quick de wedstrijd in eigen hand houden. Quick’20 had zelfs tot twee keer toe de kans om het duel vroegtijdig te beslissen maar Tim Engbers miste de scherpte om te scoren. Met het inbrengen van Frank Eulderink kwam er nog wat meer snelheid in de ploeg en werd het nog enkele keren erg gevaarlijk voor het doel van De Bataven. Met nog vijf minuten te spelen werd het duel definitief beslist door Winkelhuis, die de buitenspelval omzeilde en oog in oog met de doelman van De Bataven heel erg koel bleef: 3-0.
De amusementswaarde van het duel geef ik een 7. Dat had hoger kunnen zijn wanneer De Bataven wat meer in het stuk was voorgekomen. Dat is voor een groot deel de verdienste van Quick’20. Man van de wedstrijd was in mijn ogen Kevin Winkelhuis, ondanks dat ik Niek Loohuis dan waarschijnlijk tekort doe. Eerst genoemde was overal op het veld te bekennen en is de motor van de ploeg, terwijl Loohuis met zijn ervarenheid op het middenveld een enorm belangrijke pion is. Ik geef beide spelers één ster.’
Quick’20 – De Bataven 3-0 (2-0)
Scoreverloop: 22. Loohuis 1-0, 40. Kamphuis 2-0, 85. Winkelhuis 3-0
Scheidsrechter: Van Schaik
Geel: –
Rood: –
Amusementswaarde: 7
Man van de wedstrijd: Kevin Winkelhuis (Quick’20)
Sterren: Kevin Winkelhuis, Niek Loohuis (beiden één ster)
Quick’20: Krukkert; Kuipers, Snelders, Van Benthem, Lammers; Loohuis, Borghuis, Engbers (80. Lubbers), Loohuis; Winkelhuis, Kamphuis (69. Eulderink), Visscher
