Op deze dinsdagavond valt het woord Elfstedentocht weer vaak. Elk programma heeft een item over de beroemdste wedstrijd van Nederland. Ik vind het mooi, hoop dat het doorgaat. Zaterdag, zondag. Ik zag bij RTV Oost mijn voormalige elftalgenoot die later bij WVV jarenlang mijn trainer was: Bennie Hummelink, de man die ook behoorlijk kon schaatsen. Wat zeg ik, hij kon schaatsen als weinig anderen. Bennie kwam in de meest barre tocht der tochten in 1963 als een van de laatsten binnen, maar vergis u niet. Van de 600 wedstrijdrijders finishten er destijds slechts 57. Het was geen doen, slecht ijs, vreselijke kou, wind. Maar Bennie haalde Leeuwarden en was daarmee de enige Twentenaar die het toen redde. Ik ben nog steeds trots op hem. Hij was daarna overigens ook nog een verdienstelijk hardloper. Een pittige marathon ging hij echt niet uit de weg. De topsportman uit Hengevelde is intussen de zeventig gepasseerd. Hij zal komend weekend de tocht niet rijden, denk ik. Eeens houdt het op, nietwaar.
Morgen zal het weer hetzelfde zijn. Elke uitzending zal weer gaan over de tocht. Het journaal zal ermee openen. Is de Luts bij Balk al schaatsbaar? Zitten er geen wakken meer in het Slotermeer? Misschien zien we weer een oude held in een uitzending. Paping, Jeen van den Berg, Hulzebos, Hoekstra, Seinstra, Poelstra, Ottema of Uitham. Maar wat veel spannender is, dat is de vraag of het doorgaat. Of het ijs overal dik genoeg is. En nu kom ik op mijn punt. Ik wil geen Fries meer in beeld zien met een sneeuwschuiver in de hand. Laat het liggen. Graag hier en daar wat aangekoekt. Af en toe een opgewaaid sneeuwduintje. Waarom vinden talloze wielerfans Parijs-Roubaix de ultieme klassieker? Vanwege de slechte stukken weg met gaten en kinderkopjes, vanwege de modder of de wind op kop.
Waarom moet er straks in Friesland overal een spiegelgladde ijsvloer liggen? Mijn respect voor mannen als Jorrit Bergmsa, Jens Zwitser, Karlo Timmerman en Arjan Stroetinga is groot, maar ik wil een onbekende held als winnaar zien. Een held, een onverschrokken oermens, een rouwdouwer moet in Leeuwarden in de armen van de koningin duiken. Dat maakt de heroïek, de mystiek rond de tocht stukken aantrekkelijker dan een winnaar die gesteund door een professionele ploeg over een perfecte ijsvloer naar een nieuw record zweeft.
Ik wil slecht ijs op sommige stukken, ik wil af en toen een harde, snijdend koude wind op kop. Stuur die sneeuwschavers weg. Ik wil een soort Bennie Hummelink als winnaar.
