Als er één ding is dat duidelijk maakt waarom Voetbal International de Televizier-ring heeft gewonnen, dan is het wel de constatering dat voetbal niet te serieus genomen moet worden. Het spel is geen rakettechnologie. Het hoeft niet geduid te worden met kringeltjes om spelers die schijnbaar alles fout doen en pijltjes om de looplijnen weer te geven. En wat daar niet aan deugde. Het is maar een spelletje, zou ik bijna willen zeggen. Bij Voetbal International begrijpen ze dat en nemen ze zowel zichzelf als het voetbal niet overdreven serieus. Gewoon gezellig met een pintje binnen handbereik slap ouwehoeren over een balletje binnenkant paal.
Het is een uitzondering, blijkt keer op keer. Zo dacht ik deze week even wat leuke sfeerbeelden op te vangen van winnende amateurclubs in de KNVB Beker. Zo cliché als maar kan, maar het blijft leuk. Hossende, bijna naakte spelers in een kleedkamer, een beslagen camera, de trainer die onder luid gejuich een plens water over zich heen krijgt, “wij gaan Europa in”-zangkoren en meer van dat soort voetbalhumor.
Ik kwam van een koude kermis thuis.
Zo kregen we een interviewtje met Erik Assink voorgeschoteld. In zijn vrije tijd trainer van topklasser GVVV. Assink is door de wol geverfd en heeft al heel wat meegemaakt in zijn carrière, maar ook hij zal toch niet zo vaak met 3-0 hebben gewonnen bij een club uit de eredivisie. Enige euforie is dan toch wel het minste dat je je mag permitteren, maar Assink zat koud na de wedstrijd alweer in de analysemodus. Het leverde een staaltje bizarre televisie op. Wie hem alleen zag en zijn emotieloze intonatie hoorde zou denken dat hij uitlegde hoe hij zojuist zijn vrieskist had ontdooid. Geen door het onverwachte succes benevelde epische zinnen, maar de kille constatering dat ze in de eerste helft eigenlijk niet zo heel goed hadden gespeeld. Te slordig, te veel balverlies. Even voor het oog van het Nederlands publiek de nooit tevreden trainer acteren. Voor de goede orde: hij had het over zijn eigen GVVV dat zojuist met een klinkende 3-0 Excelsior op zijn nummer had gezet. Zijn spelers waren in de eerste helft teveel op zoek gegaan naar de ideale bal. Hij zei het echt. Geen idee wat hij er mee bedoelde trouwens en ik wil het niet eens weten ook.
Mannen als Erik Assink maken pijnlijk duidelijk hoe hard Voetbal International nog nodig is. De kans dat GVVV binnen nu en honderd jaar nog eens met 3-0 wint van een eredivisieclub lijkt me minimaal. Geniet dan toch van het moment en de dingen die voetbal zo mooi kunnen maken: een mooie aanval, een bizarre ontknoping, een moment van euforie. En laat het analyseren voortaan over aan laboranten.
Geweldige column, helemaal mee eens!
[…] seizoen. Nee, ik heb niks tegen deze man persoonlijk, maar hij doet nu eenmaal wel erg vaak raar. Eerder dit seizoen maakte hij zich al belachelijk door na een klinkende bekerzege van zijn clubje op Excelsior op […]