Verjaardagen in maart

Geplaatst op 23 maart 2011 door Redactie   ·   1 Reactie

Alda 55, Jeroen 30, Henk 50, Marian 61, Tom 23, Jos 63… Verjaardagen. Ben nog niet thuis of moet alweer naar de volgende. En steeds weer urenlang praten over de kansen van FC Twente op de tweede landstitel op rij. Want daar gaat het meestal over. Ik heb er verstand van. Denkt men. Iedereen heeft verstand van voetbal. Hoewel, Libië kwam ook even aan bod en de plannen voor de eerstvolgende vakantie. Kent u dat? Maar het schijnt dus dat het gros van mijn kennissen in de maart jarig is. Het lijkt überhaupt wel of de meeste mensen in de lentemaand geboren zijn, dus in het begin van de zomer verwekt zijn. Kan ik me overigens iets bij voorstellen.

De Twentse SportScheurkalender (inderdaad door mijzelf geschreven / hoe arrogant kan een weblogger zijn) meldde in de afgelopen weken zelfs een tiental bijzondere verjaardagen, want prominenten uit het Twentse sportleven voegden weer een lustrum toe aan hun annalen. (Tussen twee haakjes, als er al zoveel bijzondere verjaardagen zijn, hoeveel normale verjaardagen zijn er dan wel niet in maart?)
Ik noem ze ff op. Het is een greep, want er zullen er nog veel meer zijn.
André Karnebeek werd 40. Gorenaar die in Beckum woont. Honderden keren was hij de trouwe linksback van FC Twente. Ronald de Boer (zelf ook 40) vertelde me ooit dat hij er bij trainingspartijtjes altijd voor zorgde dat hij bij hetzelfde ploegje hoorde dan André. Om blauwe tenen of ontvelde scheenbenen te voorkomen. Raar was dat niet. André was hard. Een aardje naar zijn vaartje. Vader Karnebeek had vroeger de bijnaam Nobby Stiles… Dan weet de echte voetbalkenner genoeg.
Erik Groeleken, argeloze globetrotter, ex-profvoetballer met een snoeihard schot in de benen, werd 45. Tijd niet gezien. Waar zit je Erik? Co-trainer in Mongolië? Terreinknecht in Genoelselderen? Of knal je wekelijks namens Caracas Fútbol Club nog ballen in netten van Venezolaanse veteranenelftallen? (Caracas FC is een van de twintig clubs waar Enschedeër Erik voor gespeeld heeft.)
Joost Posthuma werd 30, de profwielrenner die bij de ploeg van Cancellara en de broers Schleck aan een nieuw avontuur begonnen is op het moment dat zijn oude makkers van de Rabo-bank succes na succes boeken.

Twee matadoren uit het eerste gouden tijdperk van FC Twente bereikten de pensioengerechtigde leeftijd. Kick van der Vall, de fijnzinnige technicus van weleer, kreeg een warme spandoekhulde van Vak P. Mooi voor hem, de man die als sponsor-scout miljoenen voor de landskampioen binnengehaald heeft. En Kalle Oranen, de linksback van toen met de meest perfecte sliding uit de Twentse voetbalgeschiedenis. Hij ontweek na zijn loopbaan het nakende zwarte gat door – tussen jongens en meisjes die tien tot vijftien jaar jonger waren – de sportacademie te volgen.

Antoine van der Linden, de captain van Heracles en na Christiano Ronaldo de populairste voetballer van het eiland Madeira, werd 35. Bij de Almelose runner up zijn de volgende rijkelijk gevulde gebaksdozen al in aantocht, want morgen (donderdag) is het troetelkind van de club jarig. De blonde, ongecompliceerde, autochtone Almeloër die wekelijks op de linkerbuitenbaan heen en weer snelt om tegenstanders uit te schakelen cq aan te vallen wordt 30 jaar. Hij is zo onmundig sterk dat ik vermoed dat hij nog zeker een jaar of vijftien mee kan. Leg hem vast Nico/Jan, tot zijn vijfenveertigste. Geen enkel risico. Ja, ik ben stiekem een fan van Mark Looms.

Vandaag is Alfred Nijhuis 45 jaar. De Enschedeër deed het in Duitsland bij Duisburg und Dortmund en nog even in Japan. Tja, met zo’n bagage word je vanzelf lid van het voetbalpanel van TwenteSport.com. Gek hè, hij speelde nooit in het eerste van FC Twente. Maar wel was hij actief in de Champions League (met Dortmund dus).
Intussen werd Els van Breda Vriesman-Commandeur 70. De geboren Enschedese hockeyster was jarenlang lid van het IOC. Ik ontmoette haar ooit eens en las de liefde voor de sport in haar ogen. Haar vroegere plaatsgenoot Job Hoomans werd alweer 75. Op de foto van de allereerste FC Twente-selectie, hier voor mijn neus, staat hij tussen Spitz Kohn en Willem de Vries. Rechtop, handen op de rug, serieus, mooi pleeborstelkapsel. De atleet Hoomans had veel verstand van voetbal, maar wordt ten onrechte te vaak herinnerd aan de twee eigen goals in een wedstrijd tegen Go Ahead. Van de andere kant, het is natuurlijk ook heel dom, twee keer in dezelfde wedstrijd in eigen doel schieten.

Ik wens al deze vissen en rammen weinig maartse buien en veel boeiende jaren toe in een goede gezondheid.