Als het over de voetbalclub DES gaat, is de eerste naam die me te binnen schiet die van Leo Halle. En meteen daarna die van Joop van Keulen. De vraag is natuurlijk waaróm het over DES zou gaan. Nou, dat zit zo, DES vierde dit weekend het eeuwfeest. Het is geen unicum, een voetbalclub die honderd jaar bestaat, maar wel bijzonder.
Als het over de voetbalclub DES gaat, is de eerste naam die me te binnen schiet die van Leo Halle. En meteen daarna die van Joop van Keulen. De vraag is natuurlijk waaróm het over DES zou gaan Nou, dat zit zo, DES vierde dit weekend het eeuwfeest. Het is geen unicum, maar wel bijzonder. Net zo bijzonder als het feit dat het jubileum een dag te vroeg werd gevierd, want niet op zondag, maar op maandag. Ter receptie kwam burgemeester Eijbersen naar de accommodatie aan de Duivecatelaan waar om de bronzen erepenning van de gemeente Hellendoorn uit te reiken,
De erepenning is bedoeld voor inwoners en organisaties die door hun langdurige of intensieve inzet de gemeente Hellendoorn en/of de gemeenschap een uitzonderlijk grote dienst hebben bewezen in én buiten de gemeente, zoals dat heet, ‘op de kaart hebben gezet’. Het zal niet lang meer duren voor het opmerkeljker is dat je van de kaart bent gehaald, maar dat terzijde.
Vele generaties in Nijverdal zijn opgegroeid met het voetballen bij DES. Niet alleen sportief, maar ook sociaal en maatschappelijk is DES sinds 1922 van grote waarde voor de lokale samenleving. Dat blijft net zo belangrijk als zo nu en dan een kampioenschap Eerder ontvingen de Olympische waterpolosters Yasemin Smit, Meike de Nooy en Rianne Guichelaar, waterpoloster Karin Kuipers, ruiter Frank Hosmar en baanwielrenner Jeffrey Hoogland en voetbalvereniging RKSV De Zweef uit Nijverdal al de erepenning van de gemeente Hellendoorn.
Elke club heeft iconen nodig. Ik noemde al Leo Halle en Joop van Keulen. Halle zal altijd de leeuw van Deventer blijven, ook al is hij dit jaar precies dertig jaar dood. Hij was vermoedelijk de beste doelman die Go Ahead ooit had, werd twee keer kampioen van Nederland. Hij stond ook op doel bij Oranje, dat toen nog gewoon het Nederlands Elftal heette. Halle werd als trainer net zo groot als hij was toen hij keepte. Nog altijd is hij verbonden aan het landskampioenschap dat Excelsior’31 in Rijssen mede aan hem te danken had, met in het veld de geweldenaar Dieks Nijland,, die voor een Gazelle-fiets en een aangenaam bedrag van Rijssen Vooruit (Arrevee) naar De Koerbelt ‘getransfereerd’ was gekomen. De link met Hellendoorn is dat Halle ook trainer is geweest bij Hulzense Boys en – jazeker wel – bij DES.
En dan Joop van Keulen, grootmaker van het bedrijf Van Keulen Interieurbouw (450 werknemers) dat zijn vader in de oorlogsjaren stichtte. Hij werd de aanduwer van DES, de club waar hij opgroeide, voetbalde en – vooral – bestuurlijk actief was, ook een periode als voorzitter, aan alle kanten en met de dominantie van de ondernemer in hem. In maatschappelijk opzicht lag hij geregeld overhoop met de lokale overheid. Zo noemde hij het gemeentebestuur geregeld een kneuzenkermis. Wat het gemeentebestuur weliswaar mishaagde, maar niet belette Van Keulen drie jaar geleden – met dank aan de majesteit van de Noordzeedelta – te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Van Keulen was behalve van DES ook hartstochtelijk fan van FC Twente, waar hij met de trein naar toe ging, omdat het altijd gezellig werd, zeker als hij zijn moppentrommel opende.
Han Pape
