Als voetballer met een hakbal scoren, het lijkt een hype te worden. Hoe meer circus, hoe mooier ze zijn. Voor mij was de meest memorabele de hakbalgoal van Dinand Beunk. Het was in de A1 van SVZW, waar ik door een curieuze samenloop van omstandigheden een poosje deel van uitmaakte. Als voorstopper. Dat is een niet meer bestaande positie op het veld. Dat zegt met terugwerkende kracht veel. Wie daar stond hoefde alleen maar tegenstanders het leven zuur te maken, tegen te houden, maakte niet uit hoe.
Daar had ik een bescheiden talent voor. Alles wat me in de weg liep duwde ik opzij, alles wat me dreigde te passeren ging tegen het gras, alles wat talent etaleerde en mij daarmee wilde aftroeven kreeg een duw of een tik. In dat elftal voetbalde dus ook Dinand Beunk, die bij mij in de buurt woonde en wie ik bevriend was, net als met Gery Stam, die ook een basisplek had, zij het niet op het veld, wel eromheen, met een voorliefde voor het schap in de kantine.
Ik had het over de hakbalgoal van Dinand Beunk, die daarmee zijn tijd ver vooruit was. Mijn bijdrage aan het doelpunt was het gevolg van een moedwil en misverstand. Ik had weer eens een tegenstander op weinig zachtzinnige wijze terzijde geschoven om vervolgens de bal zo hard mogelijk weg te schoppen. Geen afgemeten pass, geen tactisch inzicht, geen duidelijke bedoeling, gewoon wegrammen die bal. Dat hij bij Dinand Beunk kwam omdat die daar nou één keer stond.
En toen voltrok zich het wonder waar ik part noch deel aan had, want Dinand nam de bal aan, draaide zichzelf in een soort pirouette om aldus de zegen van het opperwezen af te smeken, wipte de bal omhoog, lanceerde aldus zichzelf, stond met zijn rug naar het doel, wipte de bal op en liet vervolgens alles en iedereen versteld staan door de bal met de hak in het doel te poeieren. Volgens mij was het tegen AI van GFC. Later heb ik het een paar keer van Nicolai Jørgensen gezien.
Natuurlijk voltrekt het ritueel van doelpunt met een hakbal zich vaker, het lijkt er zelfs op dat het in de mode raakt. Willy Carbo was de wonderbaldokter van FC Twente in een derby tegen Go Ahead Eagles. Wereldberoemd is ook het exemplaar van Divock Origi die het in de kleuren van de Engelse traditieclub Liverpool voor elkaar kreeg. Misschien zijn de recente hakbalgoals van Cyril Ngonge namens FC Groningen en dit weekend gebeurde.
Het lijkt een rage te worden, om met de hak te scoren. En ook hier geldt dat jong geleerd oud gedaan is. Dat was dit weekend bij de jeugd van AZ te zien. Het bloedjonge talent Iain de Jongh scoorde namens een jeugdteam van AZ in Alkmaar zelfs twee keer met een hakbal. En ook zag ik een filmpje voorbij komen van een doelpunt van de goochelvoetballers van Juventa’12 te Wierden in de topper tegen het altijd lastige en tot vanmiddag en nog ongeslagen Daarlerveen, met een onbetwiste hakbaltreffer van Luc Scharphof.
Han Pape
Zie ook:
www.youtube.com/watch?v=qezBj5Rw0HY
