‘Geen wedstrijd om over naar huis te schrijven. Ik heb eigenlijk mijn tijd verdaan door te kijken naar HSC ’21 dat thuis tegen JVC Cuijk speelde. Misschien zegt het genoeg dat HSC haar eerste kans in de blessuretijd van de tweede helft kreeg.
Het hele duel kende weinig tot geen kansen. Het spel speelde zich vooral af op het middenveld. Daarnaast ontbrak het ook aan hoogtepunten. Er waren eigenlijk geen noemenswaardige momenten. Misschien had dit alles te maken met het kunstgras. Bijna geen enkele speler kon snel handelen, iets dat een vereiste is voor een kunstgrasveld.
De spelers die normaal het verschil moeten maken zaten niet in de wedstrijd. Op middenvelder Waldo Reebergen na, haalde eigenlijk niemand zijn niveau aan de kant van HSC ’21. Rhebergen speelde degelijk. Daarmee bedoel ik dat hij speelde zoals verwacht wordt van iemand in de zondag topklasse. Verdedigend stonden beide teams naar behoren te spelen. Ik weet echter niet of dit komt door de kwaliteiten van de verdedigers of door de onkunde aan weerszijden op aanvallend gebied. Omdat niemand het verschil heeft gemaakt in deze teleurstellende wedstrijd, kan ik geen ‘man of the match’ benoemen.
Helaas voor de Haaskbergenaren viel in de 71e minuut de tegengoal. Vanuit een dode spelsituatie zorgde Cuijk voor de overwinning. Wellicht een onterechte winst. Ook de uitspelende ploeg heeft namelijk weinig laten zien. De wedstrijd verdiende eigenlijk geen winnaar. Natuurlijk kan ik moeilijk mijn verwachtingen uitspreken over de ploeg van trainer Wilco Klop. Ik heb het team immers voor de eerste keer zien spelen dit weekend. Ik verwacht echter niet meer dan een plaats in de middenmoot aan het eind van de competitie voor Klop en zijn mannen.’
HSC ’21-JVC Cuijk 0-1 (0-0)
72. Erik de Kruijk 0-1
Gele kaarten: Goorman, Reebergen (HSC ’21), Kempen (JVC Cuijk)
Toeschouwersaantal: 450
Sterren: –
Man of the match: –
Amusementswaarde: 5
Opstelling HSC ’21:
Koetsier, Sven Weustink, Stokkers, Goorman, Uguz (74. Temmink), Schutten, Ottink, Rhebergen, Avsar, Garritsen, Altunbas (80. Raterink).
Kritische analyse van Folkert. Dat het niet mooi of spectaculair was kwam volgens mij doordat beide ploegen vooral probeerden elkaar niet te laten voetballen door voor iedere bal te gaan en over het hele veld fel de boel af te jagen. Ook een kwaliteit hoor. Hierdoor weinig kansen voor beide doelen na een rustig opgezette aanval, dat werd gewoon onmogelijk gemaakt door het spel van beide teams. Een ster verdiende inderdaad niemand, titel MotM had naar Rhebergen, Stokkers of Koetsier kunnen gaan.