Afgelopen zaterdag was de finale om de Champions League in Istanbul, de hoofdstad van een land waar een ellendige dictator met minachting voor journalisten en het recht op vrije meningsuiting het voor het zeggen heeft. Een van de deelnemende elftallen was Inter Milaan, na Paris Saint-German en AS Roma derde op de ranglijst van clubs met de grootste schuldenlasten, met een tekort van een slordige 800 miljoen euro over de laatste tien jaar. Daartegenover stond Manchester City, eigendom van de Abu Dhabi United Group van sjeik Mansour bin Zayed Al Nahyan, een van de rijkste mensen ter wereld met een geschat eigen vermogen van 20 miljard euro en een kast vol laarzen waar in zijn land de mensenrechten met bloed van mensen en vers gekapte lichaamsdelen aan gelapt worden.
Kritische vragen over de grote geldstromen vanuit Saoedie-Arabië werden gesteld door Bayern München-bestuurders Uli Hoeness, in 2014 voor een belastingontduiking ter waarde van 28,5 miljoen euro veroordeeld tot 3,5 jaar cel, en Karl-Heinz Rummenigge, die vorig jaar van een snoepreisje naar Qatar vanwege de verkoop van de tv-rechten terugkwam met twee Rolexen in zijn koffer met een geschatte waarde van 92.000 euro. Scheidsrechter van de Champions League-finale in het democratische Turkije was de Pool Szymon Marciniak, die pas geleden nog een van de sprekers was tijdens een bijeenkomst van de extreem-rechtse politicus Slawomir Mentzen, die er openlijk voor uit komt dat hij tegen joden, homoseksuelen en abortus is. Welkom in de wondere wereld van de UEFA, voor al uw hypocrisie.
Heel wat minder schijnheilig gaat het er gelukkig aan toe bij FC Twente, waar Ron Jans en Jan Streuer drie jaar geleden begonnen met vier spelers, twee keepers en een terreinknecht. Alle lof voor de ontwikkelingen daarna, met de overwinning van zondag als voorlopig hoogtepunt, is dan ook volkomen op zijn plaats en wat mij betreft dik verdiend. Toch is enige kritiek, waar beide heren overigens helemaal niets aan kunnen doen, wel op zijn plaats en dan ga ik even naar mijn eigen portemonnee. Net als vrijwel al die andere hondstrouwe supporters, die gezamenlijk de Beugel Bunker vullen, heb ik gedurende de corona-periode gewoon de volle mep betaald voor mijn seizoenkaart. Dat we daar weinig tot geen wedstrijden voor terug kregen, was niet de schuld van FC Twente, dat daarom immers ook niet gevraagd had. Niettemin had de club dit seizoen een gebaar kunnen, nee: misschien wel móeten maken door die laatste twee play off-wedstrijden cadeau te geven. Niet aan de tegenstander, maar aan ons, de fans die via de gemeentelijke belastingen in feite ook al mede-eigenaar zijn. Geen foute Arabieren, maar gewoon eenvoudige Tukkers. Die hadden dit wel verdiend.
Peter Bonder
