Elke week zijn de keuzes van coaches voer voor gesprekken, discussie, voor misprijzende gebaren of teksten. Ikzelf doe er graag aan mee. Vooral als het gaat om volkssport nummer 1. Neem Ron Jans (foto), de coach van FC Twente. Hij speelde afgelopen vrijdag tegen Heerenveen, een vrij zwakke, wisselvallige middenmoter. Vooral de verdediging is matig. En wat deed Jans? Hij zette zijn topscorer ernaast. Danilo kreeg straf. Maar een scorende spits vervangen, moet je eigenlijk nooit doen. Psycholoog Jans was op glad ijs aan het fietsen.
Zelfs zonder Danilo was Twente nog gevaarlijker, maar had geen geluk. Heerenveen was pover en vroeg om een afstraffing. Voor de rust al mompelde ik (in mezelf) tegen Jans: “Beste psycholoog. Juist nu moet Danilo erin? Breng hem snel, want de Friezen hebben zelf geen spits (Veerman sr was afwezig). Ze maken niks klaar. Jouw ploeg kan drie punten pakken.” Pas een kwartier voor tijd mocht de topscorer komen. Te laat. Overigens had ik op dat moment nog een tweede, frisse aanvaller gebracht, als ik Jans was. Thijs van Leeuwen bijvoorbeeld. Die kan ook doelpunten maken; 0-1 is ook drie punten. Maar de coach van de FC liet het na en zal de komende weken twee psychologen nodig hebben om de gekrenkte spits weer op te kalefateren.
En dan heb ik het nog niet eens over Frank de Boer die Babel selecteert voor Oranje. En St.Juste van een Duitse degradatiekandidaat, de man die bij Feyenoord niet eens een vaste plaats in de basis had. Waarom de ouwe Stekelenburg opgeroepen ipv coming man Drommel? Waarom Van de Beek en Bergwijn, terwijl ze bijna continu bankzitter zijn. Dat de succesvolle Wout Weghorst ontbreekt, is niet meer te verkopen.
Wat denk je van Roger Schmidt bij PSV die met een hoogwaardige selectie ondermaats presteert. En zo kan ik doorgaan.
Coaches, er zijn tijden dat ik ze niet kan volgen met hun vreemde keuzes.
