Het Nederlands vrouwenvoetbalelftal is nog ongeslagen op het WK, maar het spel is niet goed. Van het enthousiaste elftal dat in 2017 Europees kampioen werd, is niet veel meer over. Wel veel dezelfde meiden, maar ze missen nog de vorm, zitten nog niet in de flow die ze naar het erepodium moeten brengen en dat is waar duizenden Oranje fans naar snakken, zoals je aan hun koddige gedrag op de tribunes kunt zien. Lieke Martens is Lieke Martens nog niet, Shanice van de Sanden rent zich rot, maar is niet vorm en wat me vooral irriteert is het slappe, voorspelbare spel van het middenveld. Daar waar veel aanvallen horen te beginnen, daar waar de meiden lopen die de ploeg aanjagen, daar gaat te veel mis. Alleen Jacky Groenen lijkt zich hersteld te hebben van haar zwakke eerste wedstrijd.
Daarom stel ik voor dat bondscoach Sarina Wiegman voor de volgende wedstrijd(en) de Ernst Happel-truc van het WK 1978 toepast. Oranje plaatste zich toen ook uiterst moeizaam voor de volgende ronde. Vervolgens zette Happel de opstelling op de kop. Hij werd door zijn assistent Jan Zwartkruis geadviseerd dat te doen en hij deed het. Piet Schrijvers, Ernie Brandts en Piet Wildschut kwamen in de ploeg, Jan Jongbloed, Wim Rijsbergen en Wim Suurbier gingen naar de reservebank. Het Nederlands elftal begon meteen te draaien en bereikte uiteindelijk de finale tegen gastheer Argentinië. Helaas leverde dat geen goud op.
Misschien moet Wiegman ook een paar speelsters vervangen. Sherida Spitse, Daniëlle van de Donk, Kika van Es, Shanice van de Sanden, Dominique Bloodworth en zelfs Lieke Martens zitten op de wip. Ze zijn niet in topvorm. Dus anderen proberen, zeg ik tegen Wiegman. Jill Roord (foto) erin, Lineth Beerensteyn wellicht of anderen die goed trainen, die gretig zijn, bij wie de vonken eraf vliegen.
Dan komt het nog goed met de Oranje vrouwen.
