Het is altijd een genot om Sander Boschker weer eens te horen. Het liefst op de radio, hoewel dat medium uit de mode schijnt te zien. (Voetbal op televisie is volgens mij uitgevonden ten behoeve van ex-voetballers die als voetbalanalisten oeverloos kunnen kletsen bij voetbalbeelden die ze in voetbalprogramma’s laten zien en bij voorkeur ook nog een paar keer in slowmotion.) Boschker is een Achterhoeker met een Twents hart.
Tukker, Keeper, Icoon. Hij heeft een standbeeld bij het stadion in Enschede/Drienerlo. De doelman van FC Twente uit Lichtenvoorde staat in brons naast een spits van FC Twente, ook van buiten, want uit Congo-Kinshasa en dan ook nog met de Zwitserse nationaliteit: Blaisse Nkufo.
Vanavond hoorde ik Boschker bij Langs de Lijn in gesprek met Robbert Meeder over de selectie van de huidige eerste doelman Joël Drommel voor Oranje. Precies tien jaar geleden keepte Boschker voor de eerste (en tevens enige) keer in Oranje, tegen Ghana, in een oefenwedstrijd, dat dan weer wel. Dat zal Drommel komende week nog niet gebeuren, want hij is aan de selectie van trainer Frank de Boer toegevoegd als vervanger van de geblesseerd geraakte derde keeper Justin Bijlow van Feyenoord.
Toch kan het 23-jarige keeperstalent zó wennen aan de ambiance. Mocht hij Oranje halen, en waarom zou dat niet, dan treedt hij in de voetsporen van zijn huidige trainer, jawel, ene Boschker. Overigens was die ook niet de eerste keeper van FC Twente in Oranje, want dat was Piet Schrijvers, die in 1969 door bondscoach Georg Kessler voor het eerst werd opgeroepen voor het Nederlands elftal en onder bondscoach František Fadrhonc in 1971 Oranje debuteerde. Schrijvers moest later twee Jannen voor zich dulden, Van Beveren en Jongbloed.
Schrijvers stond jaren onder de lat bij Ajax om later bij FC Twente terug te keren, als keeperstrainer. Die route volgde Boschker ook (zij het als derde keeper van Ajax die nooit in actie kwam voor de Amsterdammers) en al één seizoen weer vertrok, een mooie ervaring en een pak betaalpapier in de ransel. Mocht ooit Drommel dus voor Oranje en wie weet Ajax het doel gaan verdedigen, dan stapt hij in grote schoenen. Drommel is goed bezig, stond al vier keer onder de lat van Jong Oranje, onder de protectie van de huidige keeperstrainer… Boschker, die trouwens met FC Twente in 2001 na strafschoppen de bekerfinale in De Kuip won van PSV, een grote prijs. Hij was de held door toen het op strafschoppen aankwam excellent te zijn.
Drommel spreekt over een jongensdroom die uitkomt. ‘Het is fantastisch dat dit nu werkelijkheid wordt’ zegt hij op de site van de Enschedese club. ‘Ik heb al veel meegemaakt in mijn loopbaan en in het begin veel kritiek gehad, dan is deze bekroning extra mooi. Ik ben er altijd in blijven geloven en hard blijven werken.’
Dat is mooi. Net zo mooi als de wijze waarop Boschker vanavond bij Langs de Lijn reageerde op de selectie van zijn pupil. En ook net zo mooi als de typering die de keeper van gisteren had voor de keeper van nu. Een groot talent, die Drommel, maar nog wat ‘druistig’.
Boschker begrijpt de selectie van Drommel goed, zei hij op de radio tegen Meeder, want de aanstormende keeper presteert zijns bedunkens nu al ‘supergoed’ en heeft de wil en de kwaliteit om de top te halen, wat hij ook nadrukkelijk nastreeft. Bovendien: ‘Dit soort uitstapjes zal hem goed doen.’ Boschker zegt waar het op staat. Dat deed hij ook al ten tijde van de zogenoemde Brama-tapes, toen hij tegen opruiïng van binnenuit fulmineerde, waarbij clubicoon Wout Brama corpus delicti was, zodat de ene met de andere clubheld botste. Druistige karakters, zeg maar. Ik vind het wel mooi dat iemand vanuit de club uit het hart reageert, zoals Boscher toen deed. Het legioen wilde de held van De Kuip verbannen, naar de Achterhoek of zo en begon alvast het standbeeld van de keeper met vuilniszakken te omgorden. Het korte termijn-geheugen is lang, maar Boschker groter – en Drommel te gelegener tijd ook.
Han Pape
En, vooral niet te vergeten: Piet Lagarde van SC Enschede, keepte twee interlands.