Zaterdag is, om het betreurde Koningslied nog maar eens te citeren, de dag die je wist dat zou komen. Dan rolt de mail van Essent mijn laptop binnen met de nieuwe tarieven. Als ik de berichten mag geloven gaat zo ongeveer heel mijn hele AOW-uitkering eraan, maar het wachten is op de werkelijke berekening van de regeringsplannen om een prijsplafond te realiseren. Intussen heb ik ook eens gegoogled op de trefwoorden Essent en sponsoring. Het zijn per slot van rekening ook mijn centen waarmee de energieleverancier, die het naar eigen zeggen ‘thuis nog voordeliger, makkelijker en leuker’ laat zijn, goede sier maakt. Zo hebben ze een dikke vinger in de pap qua sponsoring van de schaatssport en de instandhouding van carnavalscentrum Thialf in Heerenveen, de thuishaven van dweilorkest Kleintje Pils in dat kleine café aan de haven.
Tussen 2000 en 2002 was Essent shirtsponsor van FC Twente en in die functie ook betrokken bij de organisatie van de benefietwedstrijd voor de slachtoffers van de vuurwerkramp. Als tegenstander was er eigenlijk maar één kandidaat geschikt: Schalke 04, de cultclub uit Gelsenkirchen met grensoverschrijdende verbanden van vriendschap en verleden. Bovendien woonde Youri Mulder, toen nog actief voor de Königsblauen, in het rampgebied, veel directer kon het niet. En toch werd het niet Schalke, maar Werder Bremen, een club zonder enige binding met Twente en/of Enschede, maar de geruchten gingen – en ik heb ze nooit serieus ontzenuwd horen worden – dat shirtsponsor Essent vanwege commerciële belangen in Noord-Duitsland die keus had doorgedrukt. (Schalke kon zogenaamd geen tijd vrijmaken in de agenda. Nou, neem van mij maar aan dat Rudi Assauer er persoonlijk voor gezorgd had dat ze wél konden.)
Het is van dezelfde arrogantie als onze vice-premier en haar minister-president lieten zien toen ze gezellig met elkaar aan het ginnegappen gingen toen Lilian Marijnissen bij de Algemene Beschouwingen aan het woord kwam. Essent heeft veel van D66 en VVD: veel grote woorden en mooie beloften (‘thuis nog voordeliger, makkelijker en leuker’), maar vooral brutaal intimideren (hogere tarieven voortijdig bekend maken) en de meest eenvoudige dingen nodeloos ingewikkeld maken zodat het bovenmenselijk knap lijkt wat ze aan het doen zijn. Zodra die wandelende krultang van Hermans met haar trouwe hondenogen begint te rollen weet je dat er welriekende shit uit komt. Enfin, de benefiet werd geen succes, de Beugel Bunker zat slechts half vol en Dieter Eilts, met afstand Duitslands lelijkste voetballer aller tijden, liep negentig minuten lang op alles en iedereen te schelden. Het werd weliswaar geen ramp zoals Johan Cruyff bij zijn afscheid tegen Bayern München overkwam, maar er is eigenlijk niemand die zich deze wedstrijd nog kan herinneren. En dat kun je van de tarieven van Essent helaas niet zeggen.
Peter Bonder