ENSCHEDE – Welbeschouwd heeft FC Twente vanmiddag thuis tegen Feyenoord niet alleen twee keer gescoord, maar ook twee punten laten liggen. Het werd uiteindelijk 2-2, waar het er in het eerste kwartier op leek dat FC Twente een verrassend eenvoudige zege zou boeken. Dat gebeurde niet, de doelpuntenmachine stokte bij 2-0, dankzij goals van Danilo en Tyronne Ebuehi, waarna Feijenoord toch nog langszij kwam door doelpunten van Jens Toornstra (vlak voor rust) en Steven Berghuis via een penalty in de tweede helft.
Het voelde niet goed na afloop, want wat overheerste was het verlies van twee wedstrijdpunten, vooral omdat het niet had gehoeven. De zege zou ook verdiend zijn geweest. Binnen het kwartier stond FC Twente al voor toen een door een heerlijk onbevangen en beweeglijke Luciano Narsingh ‘verdiende’ pengel onberispelijk door Danilo tot een doelpunt werd gepromoveerd. Narsingh, notabene op huurbasis betrokken van Feijenoord, was in het eerste bedrijf sowieso een kwelgeest voor de ploeg van Dick Advocaat. Hij vergat alleen te scoren.
Bij de tweede goal van een zeker voor de thee oppermachtig en heerlijk combinerend FC Twente was Narsingh ook betrokken en het kwam op naam van de mee opgerukte Ebuehi. Daarna viel de tegengoal eigenlijk uit het niets, al was het doeltreffende schot van Toornstra er niet minder fraai om. Na de rust leek Narsingh eigenlijk de 3-1 te scoren, maar Feyenoords lijn verdediger
Louis Senesi bracht redding voor de gasten, want redde zijn ploeg met een glijdende kalklijn charge. Aan de andere kant scoorde Feyenoord wel, als gezegd uit een pengel.
Het algehele gevoel was dat FC Twente zich enerzijds de kaas van het brood had laten eten en zich anderzijds op prima wijze manifesteerde met snel, beweeglijk en hoogwaardig voetbal. Het leek lang een glanzende driepunter op te leveren, en dat was na afloop dan ook het meest besproken facet van deze wedstrijd. Smakelijke kost, jammer van de bittere afdronk.
FOTOGRAFIE: Gerrit Snippert en Bas Everhard (fctwente.nl)
