‘Chapeau voor het resultaat: FC Twente – Feijenoord 3 – 0. “Kiek’n wat ’t wot”, was de veelgehoorde zin, lopend naar het stadion, na de onverwachte uitschakeling uit de beker afgelopen donderdag.’Gedreven startend, met Willem Janssen, die vanuit het middenveld, samen met Luc Castaignos, gelijk druk zette op de centrale verdedigers van Feyenoord, werden de intenties gelijk duidelijk. Ageren i.p.v. reageren. Baas in eigen huis.
De 1-0 in de achtste minuut van Nacer Chadli leverde een zucht van verlichting bij het team en in het stadion op. De 2-0 van Luc Castaignos in de zeventiende minuut zorgde ervoor dat FC Twente vanuit de controle kon gaan spelen. Hoewel de wuivende handjes van Janssen en Castaignos verlangden om meer naar voren te spelen en de druk op de verdediging van Feyenoord te houden.
Gevolg was evenwicht in de eerste helft zonder veel noemenswaardige momenten, waarbij de amusementswaarde toch ruim voldoende bleef.
Als liefhebber genoten van de duels tussen Douglas en Pelle. De herkenning van het moment en de loopacties van Schilder om los te komen van Clasie. De ruimte achter Mathijsen te bespelen door Janssen en Castaignos. Nadeel hiervan was dat de ruimte voor Tadic om naar binnen te komen beperkt werd. En genieten van de overeenkomsten en verschillen tussen Brama en Clasie. Als twee op elkaar lijkende tekeningen en zoek de 10 verschillen.
In de rust benieuwd naar de meesterzet van Koeman om de wedstrijd nog te kantelen. Deze meesterzet bleef uit. Twente controleerde, Feyenoord had het meeste de bal. Al met al werd hiermee weinig gecreëerd. Toch was de aanval van FC Twente in de 58e minuut een hoogtepunt van ultieme schoonheid die helaas niet werd bekroond met een doelpunt. En dergelijke aanvallen zou ik eigenlijk vaker willen zien. Er blijft toch altijd een spanningsveld tussen zakelijk, professioneel controleren en de voetballiefhebber pur sang op zoek naar hoogstandjes, de risicovolle pass, de individuele actie en de score altijd willen uitbouwen.
De 3 – 0 werd ervaren als een vorm van gerechtigheid. In die zin dat de scheidsrechter Vink in zijn beslissingen de voorkeur voor Feyenoord niet onder stoelen of banken stak. Anders geformuleerd zal scheidsrechter Vink ongetwijfeld naar eer en geweten hebben gefloten, maar gevoelsmatig was dat zeker niet de indruk van velen op de tribune.
Op de overwinning van FC Twente is niets af te dingen. Feyenoord, hoewel talentrijk, was grotendeels onmachtig deze middag. En toch zou de liefhebber een andere vorm van controle en dominantie willen zien bij FC Twente (?).
Ik geef een 7 voor de amusementswaarde omdat FC Twente heeft gewonnen en Feyenoord talent laat zien.’
FC Twente-Feyenoord 3-0 (2-0)
Scoreverloop: 9. Chadli 1-0, 17. Castaignos 2-0, 78. Tadic 3-0.
Geel: Castaignos (FC Twente), Mathijsen (Feyenoord).
Toeschouwers: 30.000
Amusementswaarde: 7.
Man of the match: Scheidsrechter Vink
Sterren: geen
Opstellingen.
FC Twente: Michailov, Rosales, Douglas, Bengtsson, Braafheid, Janssen (Landzaat 85.), Brama, Schilder, Tadic, Castaignos (77. Boulykin), Chadli (64. Cabral).
Feyenoord: Lamprou, Janmaar, De Vrij (76. Nelom), Mathijsen, Martins Indi, Clasie, Immers, Vilhena, Schaken (77. Achahbar), Pelle, Boëtius (62. Verhoek).
