‘Het tegendoelpunt dat FC Twente vijf minuten na rust incasseerde was funest voor een goede afloop. De thuisploeg kon na die treffer vijf minuten gas geven en twee goede kansen creëren, maar daar bleef het verzet bij.
Het verschil tussen de eerste helft en de fase in de tweede helft na de gelijkmaker was enorm. Voor rust was het nog wel aardig, maar na rust speelde FC Twente machteloos. Beide elftallen begonnen voorzichtig aan het duel. In de optiek van Twente kon ik me dat wel voorstellen, want een tegentreffer was absoluut niet welkom. Maar het geluk zat de Tukkers ook niet mee, want Hakim Ziyech loste twee goede schoten af en zo’n schot had best een goal kunnen opleveren.
Al snel in de tweede helft kreeg Twente toch de gevreesde tegentreffer om de oren. Hierna drukte Twente door en raakte het twee maar het houtwerk. Dit was een sterke fase van de thuisploeg, maar duurde wat te kort. Qarabag speelde hierna namelijk op balbezit en Twente liet dat eenvoudig gebeuren. Dan moet je er vol opzitten, maar dat gebeurde niet. Vervolgens haalde Alfred Schreuder Hakim Ziyech naar de kant. Een wissel die ik niet begreep, omdat ik Ziyech de smaakmaker vond, vooral voor rust, dus ik had hem er niet afgehaald.
Het ontbrak Twente aan stootkracht voorin, dat was de reden dat er in het laatste half uur geen enkele kans meer is gecreëerd. Luc Castaignos (foto) speelde aardig, het meeste wat hij deed, deed hij goed. Maar van de flanken kwam er niks. Kasper Kusk en Youness Mokhtar waren onzichtbaar, vooral in de tweede helft. Ik benoem Hakim Ziyech tot Man of the Match. Hij liet bij vlagen zien dat hij een goede voetballer is en was ook dreigend met enkele goede schoten. Jammer dat hij vroegtijdig het veld moest verlaten.’
Fysiek,Kracht en Kwaliteitkom je te kort.
Dat heeft tijd nodig.
Dat heeft een andere visie op het voetbal nodig. Een compleet ander technisch hart, om iets te noemen. Niet dat benauwde,iets meer risico nemen en vooral veel meer geldingsdrang tonen. Dooie bende.