Tot mijn grote genoegen is op de Westerbegraafplaats in Enschede een speciaal FC Twente-gedenkveld ingericht. De club voorziet hiermee in een groeiende behoefte bij grote groepen supporters aan een eigen plek om de as van hun dierbaren uit te strooien. Als supporter denk ik dat dit initiatief ongekende, om niet te zeggen ‘eindeloze’, perspectieven aan de overledenen biedt om vanuit de voetbalhemel bij wijze van afscheid een even persoonlijke als creatieve en ludieke boodschap aan de nabestaanden na te laten. Enkele suggesties wil ik u niet onthouden:
Sorry voor die mislukte bypass.
Ik lag liever in een ruit op het middenveld.
Jammer dat er geen VAR was.
Ik ging voor de cup, het werd een urn.
Geen last meer van die meldplicht.
Doe ik het nog één keer voor: dood aan de voet.
En toch was het geen Schwalbe.
Een muurligger heeft het beter voor elkaar.
Dit is altijd mijn Angstgegner geweest.
Gelukkig hebben ze hier geen kunstgras.
Achteraf waren die gladiolen misschien toch een beter idee geweest.
Altijd buitenspel is ook een kwaliteit.
Ik kon niet kiezen tussen blessuretijd of een verlenging.
Eindelijk een basisplaats.
Deze wissel had voor mij niet gehoeven.
Kees Kist? Nee, die ligt hiernaast.
(En als ultieme aanmoediging:)
Goa lig’n a’j veur Twente bint.
