Voorafgaand aan de wedstrijd tegen Heracles werd Gijs Smal van FC Twente gehuldigd vanwege zijn honderdste wedstrijd voor de club. Normaliter vindt zo’n ceremonie plaats in de middencirkel, met muziek, bloemen, familie en applaus. Maar nu: niets van dat al. Hij kreeg weliswaar een ingelijst shirt cadeau met het rugnummer 100, maar dat gebeurde aan de rand van het veld, letterlijk in de marge. Smal is niet zo populair meer bij een deel van de harde kern sinds bekend is dat hij gebruik maakt van de volstrekt legale mogelijkheid om transfervrij naar een andere club, in zijn geval Feyenoord, over te stappen en ik ben niet voldoende ingevoerd in de geheimen van FC Twente om te weten of er al dan niet op zijn verzoek geen groot nummer van werd gemaakt, maar het viel me wel op. En het bracht me op de vraag of Joshua Brenet ook een shirt heeft gekregen met het rugnummer 60, zijnde het aantal wedstrijden dat hij gespeeld heeft voordat hij dinsdagavond voor de laatste keer op het trainingsveld in Hengelo stond omdat zijn contract met onmiddellijke ingang werd ontbonden vanwege zijn ‘aanvaring’ (!) met justitie. Ik denk het niet.
We konden ergens lezen dat FC Twente na de verkoop van Manfred Ugalde met een nieuw hoofdpijndossier zat opgescheept, maar met alle respect voor de boodschapper van dit bericht die ik hoog heb zitten: met de transfer van de Costa Ricaan naar Spartak Moskou was helemaal niks mis en het sentiment hierover is dan ook niet te vergelijken met dit gedoe. Trainer Joseph Oosting is misschien wel de enige die het bij het rechte eind had (‘Deze zaak kent alleen maar verliezers’) en dat oordeel geldt wat mij betreft ook voor de spelers die uit de kleedkamer klapten met ontroerende verhalen over opbeurende appjes van ‘Josh’. Het zal allemaal wel, maar het kan toch niet waar zijn dat ze daarom zo slecht gespeeld hebben? En wat voegt het toe om zijn juichgebaar over te nemen? Het ontbrak er nog maar aan dat er op speciaal verzoek van de spelers vooraf een minuut stilte in acht genomen was. De keiharde waarheid is dat over twee weken iedereen Joshua Brenet is vergeten, behalve de medewerker op de administratie die (heel goed besluit) nog een paar maanden zijn salaris moet overmaken. Kom op jongens, geef gewoon toe dat het een waardeloze zaadwedstrijd was en wees blij met die drie punten, maar vooral: neem je supporters serieus en kom met een beter verhaal.
Peter Bonder
